benim o. gururla yaparım ütümü hiç kimselere yaptırmam. tek iz, düz inceden her türlü ütülerim. hatta ev de rüşvet karşılığı aile bireylerinin ütüsünü bile yaparım. hiç bir zaman gocunmadım bu durumdan.
dip not: 28 yaşındayım, lisede dahil bu zamana kadar hep ben yaptım, tek ben, hepsini ben yaptım.
müsamması olmayan, derdini kendi içinde yaşayan erkektir. yaşamının son ütücüsüdür. pantolonun pilelerini gömleğin ceket altında görülen yerlerini ütüler. ütü yapma fikri son dakika aklına geldiği için ütücüye gidecek vakti asla olmaz ve bunu "abi ütücü'de erkek değil mi sonuçta" cümlesini kurarak toplumsal mesajını verir. evlendiğinde ilk başlarda eşi ütülerini yapsa bile içi rahat etmez. iş bölümü esnasında çarşaf, perde gibi ütüsü kolay metaryellerin ütüsünü üstlenir. alışmış kudurmuştan beterdir.
bende o gruba dahil olan erkeklerdenim. şehir dışında çalıştığım için mecburiyetten iş başa düşüyor ama ailemin yanındayken küçük rüşvetler karşılığında kardeşime atıyorum ütü işini.
bu arada ütü tam bir sabır işi kesinlikle. severek yapan varsa saygıyı kesinlikle hakediyordur benim açımdan.
yaşam şartları zorunlu hale getiriyor. zaman zaman farklı eller de değiyor ütüye de herkes beceremiyor bu işi. gold edition vs yapacak varsa kapışırız. ütünüzü alın gelin.
yalnız yaşarken mecburiyetten öğrenilen bir şey ütü yapmak. öğrenilen bir şeyi de "sözde" uygun şartlar var diye başkasına yaptırmaya gerek yok diye düşünüyorum. yemek yapmak, ütü yapmak, yer silmek, toz almak gibi işlerin pek de cinsiyetle ilgisi yok.
Gömlek ütüsü yaparken kravat boynunda asılıdır, Üstelik Ütü yaparken çizgileri takip eder ve bolca buhar kullanan erkektir. Sevimli midir bilmem , fakat titiz olduğu kesin.
