acun kendisine para olarak dönecek her türlü yapımı yayınlar abilerimi ablalarım. böylesine aptal bir programı yayınladığına göre izleniyor. gündeme gelmek için yırtınan eski yarışmacıları, menfaat için bir gün başka ertesi gün başka olan insanları gördüğümüz bu yarışmayı izleyenler bana göre boş insandır kimse kusura bakmasın. belgesel falan da izlemiyorum ama bu nasıl bir embesilliktir böyle.
adam baktı izleniyor, bu tarz benim denen salak yarışmayı transfer etti kanalına. yemin ediyorum, ekran karşısında bok yenilmesinin reyting getirdiğine kanaat getirse, biz bok yiyen adamları izlerin heyecanla.
bugün ilk defa rastgeldiğim tv programı.
Hayır amk belgesel izlemiyorum , survivor , yeteneksizsiniz vs. de izlemem tv izleyicisi değilim kısaca. Tatilde işsizlikten denk geldiğim ütopyanın manyağı oldum.
Ulan böyle program mı olur amk diyorum bir yandan akşam programı sabahta ütopya panoramayı izliyorum.
Yakup abinin ve ademin yorumlarına anlam veremeyip , inciye deli oluyorum.
Yeni gelen aybüke güzel kız yalnız. Neyse mevzu bu değil.
Hakikaten acun bu işi biliyor , sevmeseniz bile izliyorsunuz bir kaptırmayagörün.
1,5 ay öncesine kadar sıkı takip ederdim ama izlemeyi bıraktım. bugün birkaç kez açıp baktım da abidin, serkan, tuncay sahneyi tamamlamışlar neredeyse. güzel de olmuş. yalnız abidinin sırtı, götü açılıyor sürekli. popstar götü deyip izletmeye mi çalışıyor anlamadım. ilk başlarda dayak yedi, bak aşık da olmuş diyerek semih'i destekledim ama bu kadar xxx bir insan görmedim. zira dayak haklı, aşk yalan. orada olsam altarla bunu sabah akşam tokatlardım sanırım.
alakasız ama, prim yapmak için insanların önünde ilişki yaşamak gavatlığa girer mi merak ediyorum.
Kendi içinde ütopya ve distopya olarak ikiye ayrılır edebiyatta. Bir sürü kitaba ve filme konu/tema olmuştur. Seçilmiş Kişi romanıydı ilk okuduğum. Ütopya ve distopya hayal gücünün ötesidir, aklın ve mantığın geçersiz sayılacağı şeydir ve hiçbir mantıklı yan aranamayacak kadar karmaşıktır. Ütopyada herşey bir düzeni içindedir, idealdir, eşitlik vardır ve aslında olmayan /aklın alamayacağı şeylerdir. Ütopyada güzeldir herşey. Distopya ise tam tersi. Fazla karanlık, derin, kusurlu, kötü falan. Genelde Distopya konulu filmler ve kitaplar hoşuma gidiyor sanırsam.
Bir çocuk sularda kaybolan
Bulutu çekiyor düşlerin ağıyla
Erimiş bir geleceği, gri anları
Karşılıksız soruları çekiyor üst üste
Sorular mı, hedefini bulamayan
Bir bumerangtı çocuğun elinde
Söz ve ihanet buluşunca
Cinnet geçiriyor şiir, ve çocuk
Tökezliyor bütün dinazorlarını
Okyanuslara gömüyorken
Celladım diyor sevgili celladım
Bekle beni biraz cesaret
Bak nasıl koşuyorum peşinden
Uçurumları atlayarak
Tarih mi, yollara düşmenin
Kedere benzeyen yeridir tarih
Anıları bileyen her yolculuk
Sezgi cehennemi oluyor çocukta
Kaybolan ve durmadan kaybolan
Neydi,neydi bilmiyor hiç kimse
Ki insanlar rüya görmüyor
Ve sıfır nedir biliyorlar
Düş kuranlarsa çoktandır
Meczup sayılıyor artık
Çölde keşfedildi ve yeniden
Bir kez daha kaybedildi ütopya
Ütopya'dan çok Distopya denilebilecek bi mezbelede geçen yarışma. Semih denilen Çinli suratlı, ergen beyinli, şapşal esprili adam, ''Ben beynimle bi yerlere geleceğim'' diyen, bunun gönlünü eylemekle yükümlü dizi figüranı sevgilisi, yancıları, Attila ilhan'ın ''Üçüncü Şahsın Şiiri''nden fırlamış Altar, bin yaşına gelmiş gram olgunlaşmamış Murat'a illet olduğumu saklayamayacağım. Ama emekli kütüphaneci olmasına rağmen tam bi kazma olan Türkan ile iki yüzlü yarışmacı Aybüke'nin elenmesini istiyorum, diğerleri dursun bi süre.. Ulan niye izliyorum biri onu söylesin asıl bi yol
