bir birleştirmeydi varlığın
yaşanılan ne varsa, terketmekti günü gelince
günü gelince kavuşmaktı belkide...
yalnızlığımdın benim,büyük yanlızlıkların sehri,
büyük acıların şehri ve en önemlisi büyük kaybedilen,yitirilen sevdaların şehri...
dönerken sana açardın avuçlarını
kovarken ise korkak ve her zaman kahpeydin
tükettin bütün iyilikleri,bir ölüm gibi içtin
doydun mu üstümdeki şehir ...
ben mi varoşları anlattım yoksa varoşlar mı beni anlattı
nerden geldim,nereye gidiyoruz
sordun mu hiç üstümdeki şehir...
bütün oyunları bozdum şimdi
rahattı artık içim.
bütün hesaplarımı ödedim
gidiyorum.
mutlumusun üstümdeki şehir...
insanlar düşerlerken,
yalnızmış hep
hep en iyiler yalnız ölmüş.
her kalktığımda tepemdeydin üstümdeki şehir