Ankara Adliyesinin önünde üst geçitten karşıya geçerken ufak bi çocuk (12-13) elindeki kağıtları milletin gözüne sokarcasına dağıtmaya çalışıyordu. Buraya kadar normal denebilir fakat Arkadan gelen yaşlı bi amca tok ve bilmiş bir sesle "Bıragh bu işleri oolm, bırahg bu işleri. Bunlardan kimseye yarar yok, adam olmaz bunlar" diyerek beni gülme krizine sokmuştur. Sanırım amcanın bi kaç sefer ilgisini çekmiş ve ilanı aldıktan sonra ne olduğunu tam olarak anlamak için birilerine sormuş ve yanıt olarak da absürd şeyler (veya ayıp) duyunca, ilan dağıtan herkese bu işlerin gereksizliğini anlatmayı ulvi bi görev olarak adletmiş galiba. *
