insanı derin acılara salan bir durumdur. hele ki goller ilk on dakikada geldiyse. internetin başına oturursunuz tek maça kalmış kuponunuzu avuçlarınızın içine alıp öperek. üç gol olması yeterlidir, o arada sözlükte takılırsınız. birkaç dakika sonra açtığınızda maçın bir sıfır olduğunu görürsünüz. yüzünüzde bir gülümseme belirir. birkaç entry okuduktan sonra bir bakarsınız ki maç 2-0 olmuş. hemen kankinizi arayıp akşama alem olduğunun söylersiniz. mutlaka bir gol daha olacağını düşündüğünüzden rahatça sözlükte takılmaya devam edersiniz. ilk yarı öyle biter. ama umursamzsınız. ne de olsa bir gol daha olur diye. ama kader ağlarını örmeye başlamıştır. dakikalar ilerledikçe sözlüğe bakamaz olursunuz. gözünüz sürekli iddaa sitelerindedir. f5 tuşuna basmaktan işaret parmağınız aşınır ve ms yazısıyla hayalleriniz yıkılır. bildiğiniz bütün küfürleri ve buna ek olarak yeni icat ettiğiniz küfürleri saydıktan sonra kankinizi arayıp planı iptal edersiniz.
- ne kızıyon lan, ibne ajak bi gol daha atamadı napiyim!
karşılıklı gol oynanan maçın 3-0 bitmesinden daha acı değildir. maça bakarsın düşünürsün üst gibidir. ''lan şimdi gider 1-1 biter ben karşılıklı gol vereyim zaten üst olacaksa karşılıklı golle olur'' diye bir an geçer aklından. basarsın karşılıklı gole. ilk yarı biter 2-0 olur. tamam dersin olacak bu iş. ev sahibi 2 tane attıysa deplasmanda eşek değil ya atar bi tane. dk 60 olur 2-0, dk 75 olur 3-0 olur ama deplasmandan hala gol yoktur. dk 85 olur hala 3-0 çıldırırsın artık. lan bir gol lan ibneler diye yakarmaya başlarsın. 90+ lar oynanır 3-0'dır artık umudunu kesersin ve maç 3-0 biter. ondan sonra gelsin analar gitsin danalar haritada yerini bile bulamayacağın bir şehrin takımının futbolcularının, hayatında görme ihtimalin bile olmadığı annelerine sallar sallar 1000-2000 km'den kulaklarını çınlatırsın.
insanı anne evinde perde takarken perdeleri kornişe geçirmekte kullanılan beyaz şeylerden birini perdeyi taktıktan sonra atladığını görmek gibi üzer insanı.
