hazırcıyız demektir. antalya portakallarımız varken gider washington portakalları alırız. amasya elmalarımız varken gider yabancı elmalar alırız. yerli çantalar, ayakkabılar varken gidip marka diye yabancı eşyalar alırız. bizde varken neden bu yabancıya muhtaçlık bilinmez.
bunda tüketicinin de payı büyük. yerli ürünler dururken ithal ürünler tercih ediliyor.
şimdi kalite vs diyecekler, eziklik psikolojisiyle bizde üretilen herşeyin kötü yurtdışından ithal edilen herşeyin iyi, kaliteli olduğunu söyleyecekler.
diyenlerin üzerinde ortalama üç bin liralık ithal mal bulunur. her an her yere taşınması nakabil olan mal varlıkçıklarıyla daha çok binlerce ithal malı da vardır bunların. üretenin elinden alınan son şey uçak ve devrim arabası bu ülkede nedense. o da hangi zihniyet zamanında acaba...
maden işçileri uğraşsın çıkarsın boru biz onu işlemeden satalım. 10 katı fiyatına işlenmiş şekilde kazıklanalım. sonra para yetersizliği yüzünden alınamayan tedbirler yüzünden işçi ocak altında kalıp ölsün. *
teknosa reklamında marifetmiş gibi üstüne basa basa söylenen şeydir efendim. millet yaptığıyla övünür biz satıyoruz diye övünüyoruz. adama demezler mi ağır bok yiyosun diye.
gıda sektöründe bile aynı yöntemin uygulandığı bilinen iğrenç olay. malesef domates tohumunu salatalık tohumunu ne bileyim biber tohumunu ve ister inanın ister inanmayın buğday tohumunu dahi israilden alıyoruz. ve ne acıdır ki bu tohumlar sadece tek kullanımlık. yani ürettiğimiz üründen ikinci sene mahsül almak mümkün değil. tarımda doğal seleksiyon yapmamıza dahi izin verilmiyor. tohumu alıyoruz ama bu tohumlar nasıl. israil tarımı bunu kendisine iş edinmiş durumda. buğday tohumlarını alıyor ve bu tohumların en kötü yani en verimsiz olanlarını aralarında çaprazlıyor. bu işlem bir kaç nesil buğdayda devam ediyor. işlem tamamlandığında tamamen kısır bir tohum bizim ülkemize ulaşıyor. bu şekilde bir sonraki sene gene israile bağımlı hale geliyoruz. bu da ne demek. siyasi olaylarda israile gebeyiz. o ne derse evet demek zorundayız. yoksa aç kalırız. ekmeksiz kalırız. (bkz: millet aç aç)
hammaddesi bizden, teknolojisi avrupalının ve japonun. üstelik ucuza sattığımız hammaddelerin bize geri dönüşümü oldukça pahalıya geliyor. her yıl binlerce mühendis mezun ediyoruz, adamlar o kadar okudukları halde açıkta kalıyor. bu ülke teknolojiye azcık önem verse bizden daha iyisi olmaz herhalde. türkiye için utançtır, bile bile kendini kazıklattırmaktır.
büyük şirketlerin kısa vadede yüksek kar elde etmek istemesinden dolayıdır. bilindiği gibi ithalden daha iyi para kazanıyorlar.
ama durum o kadar'da kötü değildir. yeni öğrendiğim bir bilgiyi paylaşayım f1 lastikleri'nin tamamı kocaeli'nde üretiliyor.türkiye son 10 yılda kaç kez otomobil üretim kalitesi ödülü aldı.
Şu anki teknosa reklamının ta kendisidir.Siz üretirsiniz biz satarız. Bir ülkeyi aşağılamanın medyatik yönü. Reklam sonunda küfür etme garantisi vermekle beraber reklamın kaldırılmasını diliyorum.
üretmeyen ülkelerin ortak sorunsalı. türkiye bu sorunsala ne derece dahildir bilinmez ama örneğin ekonomisini iyice finans ve hizmet sektörüne yaslayan ab ülkeleri ölçeğinde bu gidişin gidiş olmadığı iyice belirginleşmekte..
tavuk toplum olduğumuzdandır.
" bilim ve sanat bir kuşun iki kanadı gibidir.
bu iki kanadı kullanabilen toplumlar uçar ve özgür olurlar. uçamayanlar ise tavuk olur.
tavuk toplum önüne atılan bir avuç yemi gagalarken, arkadan yumurtalarının alındığından haberi bile olmaz." charles darwin
Erbakan hocanın bir ekonomist olarak büyüklüğünü gösteren önerme. Devrim arabalarında o arabanın motorunu yapan mühendis ve ekibin lideri erbakan hocaydı ama filmin yapımcısı hocanın adını bir kere bile anma nezaketinde bulunmadılar. ilgisini çekenler 1993te erbakanın uğur dündara konuk olduğu işte hayat programını izleyebilirler.
ülkenin büyük kısmının eşek gibi çalıştığını düşünürsek yanlış olan önermedir.
bir başkasının eşeği olma durumu mudur bize layık olan orası tartışılır.
doğrusu "kendimiz değil başkaları için, kendimizin değil başkalarının geliştirdiklerini üretiyoruz ve kendi ürettiğimiz şeylere sahip olamıyoruz" olması gereken önermedir.
ucuz işçi olalım, herkesin işi olsun hayali ile yanıp tutuşan cahil insanların çoğunlukta olduğu bir ülkede demokrasi varsa aksi sonuç beklenemezdi.
yurtdışındaki firmadan distribütörlük almak isteyen ithalatçının, biz istersek sizin ürünleri türkiye'de en çok satılan ürün yaparız diye atıp tutması ama nedense yerli ürün için parmak bile oynatmamaları sonucu önümüze hep başka ülkelerin ürettiklerini koymaları durumu.
