üretici güçler birbirleriyle diyalektik çelişki ve yarış içerisindedirler ama birbirini baltalayarak aşamazlar. akışları henüz insan bilincinde, onların kanunları bakımından, kesin hatlarıyla oluşmadığı için, bunu oluşturmak üzere yarışırcasına çekişerek akarlar.
insan üretici gücü: tekniği ve coğrafyayı işleyip, geliştirir.
teknik ve coğrafya gücü: insanı işleyip, geliştirir.
ama ne toplum kişiyi, ne de kişi toplumu sonsuza dek hiçe sayıp aşamaz. kendi içlerinde denk ve cebirsel olarak akarlar. kişi, 7000 yıl öncesinden (sınıflı toplumun filizlenişinden) günümüzün kapitalizmiyle birlikte kişi bencilce bireyselleştirilmiştir. komün çağındaysa kişi yok gibidir. insan üretici gücü tamamiyle toplumdan ibaretmiş gibi görünür. bu yanıltıcıdır. kişi toplumu, toplum kişiyi baltalayıp, hiçe saydıkça insan üretici gücü inmelenir ve teknik-coğrafya üretici güçlerini realize edemez. üretimi de felç etmeye başlar.
teknik üretici gücü; insan ve coğrafya üretici güçlerini sonuna dek baltalayıp hiçe sayamaz çünkü kendisini realize eden insandır. kaynağı ise coğrafya üretici gücü; doğadır.
o halde; tekniğin ve kişi mülkünün urlaştırılması, evrenselleşmelerinin sonuna kadardır. toplumsallaştırılıp sömürülecek doğa ve toplum parçası kalmayınca binilen dalın kesildiği açıkça herkesçe görülecektir.
bu örülüş ilk insan çekirdeğinin onbinlerce yıllık gidişiyle oluşmuş, komün yapısına dayanır. insan toplumunun kendisini yeniden üretişi bu yüzden o ilk çekirdek temelleri'nden ayrılamaz.
