ölümün son olmayacağını bilen insanlar için, ünlü-ünsüz farketmez doğru olan olaydır. ölümün abartılacak tek yönü ani olması. ne zaman öleceğimizi bilseydik ölümle ilgili ne hissederdik, bunu bir düşünmek lazım...
ünlü yada günlük yaşamdan bir vatandaş aynıdır gözümde, bir insan onuruyla yaşamış onuruyla ölmüşse ,yaşarken kendisine, öldükten sonra da anısına saygı duyarım. ha yok adam zaten şerefsizliklerle dolu bir yaşam yaşamışsa ölüsüne de dirisine de tahamülüm yoktur. kişinin ölmesi onu gözümde değerli yapmaz, yaşarken ki şerefiyle anarım.
göreceli bir düşüncedir. sonuçta her gün televizyonda izlediğimiz, kimi zaman güldüren kimi zaman bizleri ağlatan insanların bir daha olmayacağı bizi üzüyor. bu abartı değil sadece eksiklik duygusu. sonuçta hiç birimiz ailemizden birini kaybetmiş kadar üzülmüyoruz..
zaten ölmesi bekleniyorsa abartılacak birşey yoktur. ancak çok genç yaşta ölen insanlar yakınlarını ve hayranlarını çok derin sarsar. bu yüzden abartılır.
sırf tv ekranlarından tanıdık bir yüz olduğu için öldüğü haberini alınca facebookta aaaa ne kadar üzüldüm, defne mi ölmüş gibi şeyler yazılması abartıdır. sorsan çoğu adını bile söyleyemez.
bilmediğimiz o kadar fazla insan ölüyor ki.. Hepsine üzülmeye kalksak ne olur halimiz acaba... O yüzden abartmayalım, ama bir "mekanı cennet olsun" lafını da esirgemeyelim.
