hayaldir. üniversiteyi kazanırsın eğer memleket dışına gidiyorsan kalacak sorunu ile uğraşırsın okullar açılmadan önce ailecek gider kalacak yer ayarlarsın * daha sonra okul zamanı gelir aileden ilk defa ayrılırsın heleki ailene bağlı biriysen çok zor bir durumdur gözyaşları sel olur gider. tanımadığın bir yere gidersin bambaşka yabancı bir yer psikolojin bozulur ilk başlarda yalnızsındır herkes yabancıdır, aileni gittiğin ilk anda özlersin hemen. yurt ortamı ayrı bir rezilliktir hiç tanımadığın adamla aynı odada kalırsın muhtemelen kafalarınız uyuşmaz birbirinizi zar zor idare etmeye çalışırsınız. durumu gördükten sonra evini, odanı özlersin ilk seferde ailenin yanına gidersin. yavaş yavaş dersler başlar ki başladığı zaman görülür lise ile alakası yoktur gerekli gereksiz bir sürü şeye çalışmak zorunda kalırsın *
üniversiteden mezun olunduğunda de peydahlanan histir. ama ikisinde de sonuç hüsran olur. hatta öyle ki, üniversite yıllarını özlemle anar olur insan. iş bulamadıkça hayatla olan bağ daha da zayıflar, her şeyin bitmediğini, hatta asıl sıkıntıların yeni başladığını anlarsınız.
çok doğru bir düşüncedir. çünkü hayatındaki herşey biter. bir daha o kadar özgür olamazsın, eve kız atamazsın, arkadaşlarınla sabaha kadar batak,pes oynayamazsın. çiğ köfte, rakı geceleri yapamazsın. off offf bi yıl daha mı uzatsam ki ?
(bkz: bok bitiyor)
sayfalarca yazılabilecek nitelikte olan bir düşüncedir.ne özgürsündür , ne rahatsındır ne de bişeyler kolaylaşıyordur.
(bkz: herşey yeni başlıyor)
üniversiteyi kazanınca her şey yeni başlar. ne bitmesi. o otomasyondaki notlar, tuhaf hocalar, vize-final zamanı arkadaş değişiklikleri... neler neler. kapağı attım mı tamam demeyin olay kapağı atınca başlıyor.
