hazırlık ile birlikte 5 yıllık üniversite hayatımın son dersine bugün girdim ve bitti abi. koskoca 5 yılı tek cümleye sığdırmışsın gibi değil mi? ama öyle değil işte bölüme girdiğim ilk günü hatırlıyorum herkes hazırlıktan bir iki arkadaş veya tanıdık yüz var mı? diye arardı çevresini sonra hayatlarına çok iyi anlaştıkları insanlar girdi belki çok tanıdığım dediği insanları tanımadığını fark etti, sevdiği bir kız vardı sınıftan konuştular olmadı anlayamadılar birbirlerini, şundan hiç haz etmiyorum dediği insanlar oldu, hayatını kaybeden arkadaşları vardı belki, arkasından bol bol sövdükleri ama yüzlerine güldükleri hocaları vardı, sabahlara kadar sınavlara çalışanlar vardı 1-2 saatlik uykularla sınavlarına girdiler nöbetleşe uyudular belki, çoğu bitsede gitsek dedi iyi mi! şimdi noldu peki hiç birisi ama hiç birisi bitmesini istemediğini fark etti. evet dünyada iyi veya kötü her şeyin bir sonu vardı bakın bununda sonuna geldik. Allah nasip ederse yüksek lisansla bu akademik hayatı devam ettirip ellerinde kalan 3 5 kişiyle devam edeceklerdir belki.
Şimdi hepsi birer hatıra oldu, zaten hayat birkaç hatıradan başka nedir ki!
4 Yıldır bit artık denilen okulun nasıl bittiğinin anlaşılamamasıdır. içim acıyor lan bitti resmen öğrencilik hayatım. okul bitince şunu şunu yapacağım diye kurduğum hayaller şu an sadece iş gibi görünüyor gözüme. iş hayatına adım atar atmaz yaşlanacağım gibi geliyor ya da benim psikolojim bozuk.
umulduğu kadar güzel bir olay değil. okul bittikten sonra; o göreceli rahatlık, serbestlik gider ve en az yaşlanana kadar sürecek iş hayatı başlar. kimi zaman haftasonun bile olmaz. gecen gündüzüne çalışır. pisliklerle aynı ortamda çalışmak zorunda kalırsın. okulu öp başına koy adamı kıl etme.
