işsiz kalmaya mütevellit çevreden yükselen seslerin nahoş tınısını delirene kadar işitmek. yalnızlık doktorası yapmak ve hayat karşısında güçsüz, başarısız, işe yaramaz, biçare hissetmek.
ulan hiç yaşayamadık üniversitenin güzelliklerini. evden okula okuldan eve. ben böyle düşünüyorum valla. ha geri dönme şansım olsa döner miyim? si.seler dönmem. bidaha diferansiyel denklemler, devre teorisi görürsem intihar ederim.
gecen yaz mezun oldugum icin gayet asina oldugum bir duygudur. aciklidir. acisi hala tazedir. onca zorluktan, guzellikten beraber gectiginiz can dostlari artik her istediginiz zaman gorememenizdir. birisi new york, brisi istanbul, birisi diyarbakirdadir belki. her zaman ozlersiniz. eger sizi mesgul edecek bisey yoksa eger surekli universite yillarindaki anilarinizla basbasasinizdir.
