her birinci sınıfın yüksek hayalleri olur bir bölümün en az 60 kişi olduğunu varsayalım bunlardan sadece biri üstün isteklerini gerçekleştirebilir, geçiş yapmak ister bir de bir kısmısı o da hikaye şimdiden söylüyorum, hedeflerinizi alçak tutun demek istemiyorum aslında ama ne desem bilmiyorum size, dağılın tamam ağlıycam ben biraz.
hedef: üniversiteye çift anadal yapma hedefiyle başlamak.
1. sınıf: ''yatay geçiş yapacam ben buradan yaa'' demek.
2. sınıf: bırak çift anadalı, yatay geçişin de o kadar kolay olmadığını anlama süreci.
3. sınıf: ''madem yatay yapamadık, bari bardan karı kız yapalım'' mantığıyla başlayan yoğun gece hayatı.
4. sınıf: ''abi okulu bitiremiyorum, geçen seneden tonla ders kaldı, ne bok yicem la'' düşüncesini benimsemek.
5. sınıf: alttan kalan dersleri toparlayarak mezun olmak.
daha başlarken kaybetmektir. biz o lafları çok duyduk aslanım ,çapsız çapsız konuşma demek ister insan . kendi görsün öğrensin çaylak diyerek susmalara sebep olur. neyse bir musibet bin nasihat vs .
her öğrencinin aklından en az bir kere geçmiş, zorlu hedeftir. benim de aklımdan geçti dolayısıyla ama çabuk attım kafamdan. çünkü lisede not durumum rahat olduğunda, diğerlerinden daha çok kasacak ama bana zevkli gelen derslerden dönem ödevi alırdım ve hep pişman olurdum. biliyordum, önce yapabilirim diyerek hevesle başlayacaktım çalışmaya* sonra hedefin ucundan bile geçemeyecektim.
ben kafamdan attım tamam da babamın aklına pek bi yattı bu iş. iki diploma alcan daha ne lan..hohoho. azcık fazla çalışsan yazılırsın çift anadal programına oğlummm. ben de biliyorum azcık daha çalışsam olacağını, eminim bölümdeki diğer elemanlar da biliyordur.* ama bünye bezmiş artık okuldan, dersten. gezip dolaşmak, eğlenmek istiyorum ulan.
birinci sınıf ilk dönem sonu, arkadaşla yolda yürüyoruz. sonradan başka elemanlardan da duyacağım şu sözleri söyledi: "okula başlarken babam çift anadal yaparsın diyordu, şimdi sınıfta kalacam söyleyemiyorum"....
