üniversiteye ilk geliş anı

entry15 galeri2
    1.
  1. üniversiteyi kazanıp şehre gelip yalnız başınıza yol iz bilmeden dolaştığınız andır..dır.dur...

    şimdi üniversiteyi kazandığınız bi şehre geldiğiniz zaman daha ne olcağını bilmeden etmeden
    yani bölüm açısından diyorum elektronik ve haberleşme müh. nan neyim ben neden geldim sorularına cevap ararken bu sorunun cevabıda aslında çok basit ben 20 tercih yaptım 1 tanesini babam yaptı bilinnnnnnnnnnnn bakalım nereessiiiiii
    neysem işte böle sorular baş dönmeleri arasında geliyosunuz ve yurt ayarlanıyor yurda da hat 5 denen bişeyle gidiliyor tam bindiniz otobüse ve kaptanın yanına gidiyonuz

    -yeşilovaya gider mi? o da muhteşem soruyu soruyo
    öğrenci misin;
    -evet abi öğrenciyim
    vayy kaçıncı sınıf ?
    -bu sene kazandım abi
    heeee hangi bölümü kazandın bakayım?
    - elektronik ve haberleşme müh.
    aa öyle mi bende elektronik mühendisiyim iş bulamadım şöförlük yapıyorum bitti…mutlu son.. the end

    evet dakka bir gol bir yaaa düşünüyosun lan ben okudum kaç sene bu bölümü kazanmak için sonra geliyon otobüs şöförü sana böle bişi sölüyo lan soğudum bir anda hayata bakış açım değişti böle o günden sonra otobüs şöförlerinin hareketlerini kesmeye başladım , yaa sanki bölümü bitirdikten sonra kaptan olacam böle yürüyüşleri falan önüne araba geçince kapıyı açıp lann ittt diyerek bağırmaları sonra ücretini veremeyen sorusunu sorarken aslında sorunun cevabını bilip arkada ki birbiriyle oynaşmaktan ücreti vermeyen çifte laf sokaraktan ki söleyişi falan lan kendimi dolmuş şöförü gibi hissediyodum ; hatta böle bi teyze binmişti bi kere “yahya kaptana gider mi” gitmez teyze dedim ya bi anda noluyo banaaa ..!!

    o şöför psikolojisinden çıkana kadar ölüm ölüm yaa nasıl bir durumsa neyse onu atlattık ilk geldiğiniz zamanlarda çevreyi fazla bilmezsin böle türk filmlerinden çıkmış sezercik versiyonu amca amca diyerek dolaşıyor oluyosunuz. her şeye bi soru “bu ne o ne şu ne” bende öleydim… bir gün arkadaşın evine doğru gidiyorum büfeden bişiler aldım bi anda pencereye böle sandık dayayan bi adam vardı çıkmaya çalışıyo sonra beni gördü bi durdu baktı ben hemen uzaklaşmaya başladım baktım yalpalıyo sarhoş arkadamdan seslendi falan duymamazlıktan geldim hızlandım sonra sarhoş adam koşmaya başladı lan hızlandı adımlar tutu beni “ya baksaanaaa diyom bilader ne bakmıyonn” pardon duymadım falan “gel bana yardım et eve çıkıcam” adam kendi evine camdan girecek fanteziye bakın dedim kurtulmak için napim yardım edim dayadık falan sandığı adam çıkmaya çalışıyo sonra 1.katın ışığı yandı “ayy bülent aşağıda ses var hırsız var galba” sonra 2. kıtın ışığı “gokhannnn bak bi burada çok ses var” hayır adamlar çıkmıyo kadınlar çıkıyo nası bi kılıbıklılıksa çıktı cama bitanesi siz napıyorsunuz orda şey yardım ediyodum eve çıkmasına “sananee nan kendi evim değimli camdan da girerim bacadan da” ne evi yaa tanımıyorum ben seni hayır düşündüm ya komşuluk ilişkileri harbiden berbat yada harbiden başka eve giriyozz sonra böle polisi ara hayatım lafı falan duymaya başlayınca bi anda adamdan kurtuldum lannn .uuşşşttt gel lan falan koşmaya çalışıyo bende hareket falan çektim pohaha yapıp kaçtım ..

    üniversiteye ilk geldiğin zaman her şey gariptir , yeni şehir ,yeni insanlar , valla zor azizim valla zor…

    edit: dolmuşçu dayı buralarda galiba...
    6 ...
  2. 2.
  3. bazı yazarların henüz tatmadığı ve bazılarının asla tatmayacakları duygunun faaliyete geçtiği andır.
    2 ...
  4. 3.
  5. (bkz: zor zamanlardır)

    edit: aylar sonra uplama isteğinin uyanması ve uplamak...
    (bkz: sol frame gücü adına)
    1 ...
  6. 4.
  7. şaşkınlığın ve heyecanın tavan yaptığı an.
    0 ...
  8. 5.
  9. üniversiteye ilk geliş anında başınıza gelen şey ile ilgili anılardır.
    ben babamla gelmiştim. öğrenci işlerinde kayıt yaptırıyorduk ve ofis çalışanı bir belge vererek bize harç yatırmamız gerektiğini söylemişti.
    babam da " ben emekliyim bir ikramınız olmaz mı" diye sormuştu.
    3 ...
  10. 6.
  11. hele ki ankaraya geldiysen hepten zor olan bir durumdur. aştiye indigin andan itibaren badem bıyıklıların kolundan tutup zorla

    - hadi allahın resulu bizim yurda gidiyoruz!
    - pardon? tanışıyor muyuz?
    - tanışmaya ne hacet. hepimiz allahın kuluyuz.
    - tövbe tövbe!
    5 ...
  12. 7.
  13. güneydoğunun göbeğinden kalkıp uludağa geliniyorsa daha bi içler acısı, daha bi çekilmez olan durumdur. kazanıldığı öğrenilince ilk ay özverili bir çalışma sonunda kalınacak yer tayin edilir. tarih belirlendikten sonra biletler alınır. vakti gelince uzun ve zahmetli bir yolculuk sonunda varılacak hedef tam karşınızdadır. sakince medikonun önüne doğru yürürken iibf'nin oradan başlayan bir insan seli fark edilir. acaba emeklilerin maaş kuyruğu mu diye meraklar içerisinde kapıdan girmeye çalışırken görevlinin sesiyle irkilirsiniz.'bilader sıraya girsene, bu kadar insan tuvalet mi bekliyor?'
    başından kaynar suların boşaldığını hissedersin ama yapacak birşey yoktur. neyse ki sıra hızlı ilerler ve 2 saat sonunda senin de kayıt işlemin tamamlanmıştır.***
    3 ...
  14. 8.
  15. elinde ders programı, satır başlarında 1. blok ,2. blok yazan yerlere bakıp "blok ne lan? neresi acaba?" diye sorgulamak, dekanlık binası içinde derslik aramak gibi kamilliklere sahne olur.

    "blok ne lan?" sorusuna cevap: 2 derslik zaman dilimini anlatan sözcük.
    2 ...
  16. 9.
  17. içimden "allah allah bu muymuş üniversite, vay anasını tiplere bak lan" diye içimden geçirmiştim, marmara üniversitesindeki ilk anlarımda.
    0 ...
  18. 10.
  19. hele bir de bursaya gelmişseniz, terminalden 93 e binilir.
    -oo abi çok kral şehir baksana bursaya, uni daha güzeldir şimdi
    -aradan bir saat geçer hala 93 te seyahat etmektesiniz.a.q ne sikimden şehirmiş 1 saatten fazla oldu ünv ye gelemedik.
    sonra kampüste inilir mal mal etraftaki hatunlara felan bakılır sonra a.q burası hiç resimlerdeki gibi değil tarla gibi baksana kampüse...
    2 ...
  20. 11.
  21. universitedeki ilk anın abilerle olur,terminalde inersın onlarda biri muhakkak karsına bitiverir.
    1 ...
  22. 12.
  23. insana "üst kat ne tarafta?" gibi sorular sordurabilen garip bir ruh halidir. bana bu soruyu sormuşlardı da cevab verememiştim.
    5 ...
  24. 13.
  25. unutamadigim andir.

    baba ile birlikte 11 saatlik berbat bir tren yolculugunun ardindan izmir'e ulasilir. alsancakta inilir. ve kayit yaptirilacak yer olan cumhuriyet bulvari rektörlük binasi sorulur. bi otobüs duragi gösterirler. bi yerlerden bilet alir, suraya gider mi diye sordugumuz soför evet deyince, biz de 3 aile bineriz otobüse. otobüs gider gider gider.. artik cesme tabelalarini görmeye baslayinca, biseylerin ters gittigi hissi uyanmaya baslar icimizde. yetmezmis gibi babami bi de ari sokar. otobüs bizi tee cehennemin dibinde inciraltinda indirir. deu'ün hastanesine yakin bi yerlerde.*

    nitekim bi taksiyle pazarliga tutusan babam sayesinde 3 aile (6kisi) bi taksiye dolusur gerisin geri alsancak'in yolunu tutariz. onca yolu geri tepriz! sonrasinda gec kalinmis kayit idi vidi.. *
    1 ...
  26. 14.
  27. 15.
  28. lise bitti gençler, yakın zamanda lise arkadaşlıkları da bitecek, yeni bir çevreniz olacak. kimseyi tanımadığınız için ya derslerinizi çok iyi takip edin ya da herkesle ilk haftadan tanışın arkadaş olun ki ders notu aramakta sıkıntı yaşamayın, nasıl olsa bir süre sonra kendi çevreniz oluşacak ve bu kişiler bile merhaba merhaba da kalacak. size tavsiyem sosyalleşin, derslerinize de sıkı çalışın. gidin bütün kulüplere üye olun. sonra üniversiteye geldik hiç bir şey yok demeyin. 4 sap kahveye gidip batak atarsan bir bok yapamazsın.
    abi tavsiyesidir bunları dikkate al, sonra "mk 4 sene nasıl geçti" deyip ağlama.
    1 ...
© 2025 uludağ sözlük