tadılmak istenmeyecek bir tecrübedir veya uzaktan öyle görünüyor. bunu yaşamamak için her gün illallah dediğim ve pişmanlığını yaşadığım tıp fakültesinde 5.sınıfı bitirmekteyim.
Cesaret edemediğimdir. it gibi çalıştım lakin istediğim bölüm gelmedi. Ben de farklı bölümleri inceleyip kendime daha farklı istekler oluşturdum. Tercihimi yaptım. Sonradan karar verdiğim yer de kesin geliyor. Pişman mıyım? Hayır. Her insan istiyor hayallerini gerçekleştirmeyi ama bazen fazlasıyla çalıştığın halde hakkını alamıyorsun. Hevesin kırılıyor. Şahsen gurur yaptım. istediğim bölümden çağırsalar da gitmem gayrı. Ama kendine güvenen arkadaşların değerlendirmesi gereken bir durum. .
Ben ünivetsite kazanmam, üniversite beni kazanır der, egomda boğulur giderim.. Eyyollamam bu kadar haydi hayırlı işler.
iyi düşünülmesi gerekir ve tekrar hazırlanacaksan bilgisayarı ve telefonu unut bi kere. yurt da yazilman çok faydalı olur(disiplinli ve programlı yurt) (yurt meselesi için özel mesaj atabilirsin) ama ben kendimi tutarım bilgisayar ve telefonu ölçülü kullanırım dersen kendini kaldırırsın ve 1 sene heba olur ve masraflar da cabası.
3e kolları sıvadım. O 2-3 saate bir ton ihtimal sığıyor, milyonları elemek mesele değil güzel okula gitmek mesele. 190 puana mühendis olanla 400 puanla tercih yapmayan sittin sene bir olamaz, çevreye itibar etmeyin.
yaşamış olduğum ve yapılmadan önce uzun uzun düşünülmesi gereken zorlu süreçtir.
o kara gün gelir. ösym'de sonuçlarına bakarsın ve sonuçlar hiç hayal ettiğin gibi değildir. bir senenin boşa geçtiğini düşünürsün. elinden geldiği kadar çalışmadığını da bildiğinden, içine kapanıp acını en derininde yaşarsın. arkadaşların hevesli hevesli tercihlerini yaparken artık bir karar vermen gerekir. sonuca razı mı olmalıyım? bir kere daha mı şansımı denemeliyim? ''ben daha iyisini yapabilirim!'' dersin ve o yola sürüklendiğini farkedersin. artık karar vermişsindir, geri dönüşün yoktur. dersaneye kayıtlar yapılır. üniversiteye başlayan yakın arkadaşlarla araya mesafe koyulur. hayattan, insanlardan kendini soyutlarsın. bazen bağırasın gelir ama kimse sesini duymaz. 2. yıl hazırlanmanın verdiği stres üstüne çöker. ''bu yıl geçen sene yaptığım hataları tekrarlamak yok!'' diye kendine sürekli tembihler verirsin. defalarca çalışma programları yapılır, uyulmayıp sonra tekrar yenisi yapılan. kafa dağıtmak için kendine küçük izinler verirsin, arkadaşlarınla görüşürsün. görüşmeden en az keyif alan sensindir. üstündeki baskıdan dolayı hiçbir şey keyif vermemeye başlar. benim gibi 2. sınav senenizde birine aşık olduysanız, baştan kaybettiniz demektir. günler, aylar geçer ve her şeyin bittiği gibi bu dönem de biter. bazıları zaferle, bazıları ikinci kez hayal kırıklığıyla... ama ikinci yıl üniversiteye hazırlanmak insana büyük tecrübeler kattığını bilmelisiniz. bu dönem sizi olgunlaştırdı, bazı şeyler için çaba göstermeyi yoksa sonucunda ne gibi hayal kırıklıkları yaşattığını öğretti.
Sayisalda mf3 te 48bin le mezuna kaldim. Oncelikle size anlatilanlara kulak asmayin. Rahat bir sekilde hazirlaniyorsunuz. Kendinizi ve cevrenizi daha iyi taniyorsunuz. Isinizde biraz ustaysaniz ne yapmaniz gerektiginizi bildiginizden daha mantikli hamleler yaparsiniz.
Eksileri var tabiki. Farkli bir psikolojisi var. Yasamadan anlasilmaz.
gencler üniyi bıraktım , ygs ye girmiştim martta, şimdi lys ye hazırlanıyorum ilk lys den daha düşük bi puan gelirse diye soruyorum ilk girdiğim sınavdaki puan yanıyor mu ?
