yazı tahtasının ortasına denk gelen masalarda oturmayı ve hocalara gerekli gereksiz ,zamanlı zamansız acaip ve saçma sorular sormayı huy haline getirmiş öğrenci tipi. (bkz: çok bilmiş olgun karpuz)
bahçede batak oynayacak olanlara adam eksiğinde her daim 4. olan (bkz: yancı), sabahtan akşama kadar okulda olup nadiren derse giren tipler de mevcuttur.
top tüy bırakan 1. sınıf öğrencileri. hazırlık da olabilir.
kıvır kıvır saçlar da olur mütemadiyen. afralar tafralar olur. ya sabır çektirirler. sanki diğer öğrencilere üniversite piyangodan çıkmışta, sadece bu hakkıyla kazanmış gibi davranırlar. 2. 3. sınıfa gelince lan ben bi bok değilmişim tarzını seçmeye başlarlar.
"nerelerdesin sen yaa" diye ilk görüşte özlem cümleleri dökerek grubun sözcülüğünü üstlenen eleman tipi. he sonra bu cümlenin ardından gelecek gelecek cümle konusunda doğaçlamada da pek bi kaabiliyetsizdir.
+ nerelerdesin sen ya!
- buralardayım, karşılaşmıyoruz o kadar.
+ he ehemm. ıımm.. ee hangi dersleri alıyosun.
-...
-devamlı önlerde oturup hocanın hapşırığını bile not alan çirkin kız
-saçının ve sakalının uzadığının farkına üniversitede varan mağra adamı
-dersi 3234.kez alan , '' bu hocadan yarrağımı geçersiniz oğlum hehehe '' diyerek moral bozan piç
-manken gibi taş bir hatun. gelince topuklu ayakkabısının sesinden tüm amfiyi inleten cinsten .
-devamlı en arkalarda oturan geyik tayfa *
entel olduğunu her fırsatta insanın gözüne sokmaya çalışan zevzek tipler. uludağ mezunları bilir, süleyman seyfi öğün bunlarla çetin bir mücadeleye girişmiştir. ayrıca da bu gibilere verdiği ayarlarla meşhurdur.
yıllar boyu aileden sıkıyı yemiş, sonrasında aileden kopup bambaşka bi şehire atınca kendini, bağından boşalmış danalar gibi nereye zıplayacağını şaşıran tiplerde vardır...
