yalnızlık. sanki arkadaş kontenjanın dolmuşçasına yalnız hissedersin. herkes samimiyetsiz ve gelip geçici gelir. o kadar garip bir duygu ki, anlatamıyorum.
sanki doğduğun gün sana belli bir sayıda arkadaş edinme hakkı verilmiş ve sen o hakkı üniversiteye başlayana kadar doldurmuşsun da artık tek bir insanı bile kabul edemiyormuşsun gibi.
kimseyi içselleştiremiyorum . işte bu benim dostum, arkadaşım diyemiyorum. sahiplenemiyorum. garip. okula başladığım ilk günden şimdiye kadar hiç böyle hissetmemiştim.
hep bir umut katar insana okulu bitiricem, güzel bir işe giricem sanar insan. halbu ki türrkiye de sana kattığı tekşey kariyernette baktığın iş ilanlarıdır.
çok enteresan bir uyku düzeni.
çok enteresan arkadaşlar.
çok enteresan dersler.
çok enteresan hocalar.
her şey normalken, normalin tam olarak ne demek olduğunu bilmemekten kaynaklanan ' çok enteresanlı cümleler kurma isteği' gibi gereksizlikler de katabilir.
üniversite denen melet eğer şehir dışındaysa hiç öyle çok eğleniyorum yok efendim aman ne güzel hayat diye atıp tutmasın kimse. Ana evindeki kira derdinin olmaması,bırakıpta geldiğin şehirdeki onca yaşanmışlığı iki gece viceroy-efes yaparak mı unuttun a ergen. bir buçuk sene geçtiki deli gibi özlüyorum istanbuldaki o "yok " dedikleri samimi ortamımı. alakasız başlıkta alakasız yakarışa adminin ne diyeceğini umursamadan ekliyorum. hadi şimdi yad edin geçmiş seneleri.
üniversitenin her senesinde farklı bir özellik taşır. ilk sene saçları uzatmanın o kadar da önemli olmadıgını anlarsınız. ikinci sene gerçekten çalışmadan ders geçmeyi öğrenirsiniz üçüncü sene üniversitenin zorlugunu öğrenirsiniz son sene de mezun olunca ne yapacağım düşüncesiyle kendi kendinizi tüketmeyi öğrenirsiniz.
şayet ailenin yanında okunmuyorsa geçinmek adı verilen cinnet halinin nasıl birşey olduğunu öğretir. şöyle ki; babanız işçi emeklisidir ve aldığı emekli maaşı ancak aileyi geçindirebilecek düzeydedir. elinde avucunda kalan 3-5 kuruşu size yollar, sizin ise en büyük heyecanlarınızdan biri ayın 7'sini beklemektir. ayrıca yurttan atılmışsınızdır ve evde kalmak zorundasınızdır. ev kirası, elektirik/su/doğalgaz masrafı ve yeme-içme parası derken öğrenirsiniz ev geçindirmenin nasıl birşey olduğunu. * önemli deneyimlerden biridir.
