içinde benim de bulunduğum öğrencilerdir.
kampüse girdikten sonra çaresiz, çekingen ve telaşlı oldukları hal ve hareketlerinden belli olur.
konuşacak, bilgi alacak birilerini arar.
okulların formaliteden açıldığı ilk hafta okula giderek ama ara sınıfların olmadığını görerek okul ne boşmuş diyecek 1 2 hafta sonra da türkürdüğünü yalayacak seneye o da abla ve abileri gibi okulun resmi olarak açıldığı tarihin en erken bir haftasonrasında okula gidecektir.kimseyi bulamamı da normaldir..ne ara sınıflar ne de çoğu hocalar ilk haftadan derslere girmez kafa tatili yaparlar,yani en azından iibfde böyle..
hiç telaş etmemesi ve rahat olması gereken öğrencilerdir. rahatınıza bakın gençler, ortam kıpır kıpır. çıkın, gezin, tanışın. o yıllar bir daha gelmeyecek, hayatınız en güzel günleri; tadını çıkarın.
ders görüceği sınıfı bile bulamasada hala çaktırmamaya çalışıp her şey yolunda gibi davranandır.kısa süre sonra alışıp yıllardır ordaymış gibi davranacaktır.her anının tadını çıkarmaya çalışmalıdr.
ne olur biri benimle tanışsın da etrafıma salak salak bakmaktan vazgeçeyim umuduyla hareket eden birinci sınıflardır. hala liseden kurtulamamış olanları vardır ki üniversitelerden ırak. kızlar kol kola girip koridor da dolaşır erkekler sigara alkol muhabbeti yapar. tam bir çömezlik abidesidir.
birde bunların içinde ilk gün çevreye 10 yıldır üniversite okuyormuş imajı vermeye çalışanlar olur ama yemez. (bkz: kişi kendinden biliyor). dün gibi hatırlıyorum ilk günümü.
