Ben ağladım arkadaşım ne var ki bunda dedirten söylemdir. gerçekten ne var ki bunda? hayatında ilk defa ailenden ayrılmışsın, ilk defa yurt hayatına girmişsin milyon tane çeşit insanı anca o zaman görmüşsün. hal böyle olunca bu ağlama da gayet normal. insan ar yapıp anne gitme diyemiyor salak gibi ama ağlamaya da engel olamıyor neticede. neden ar yapıyor neden utanıyor onu da anlamıyorum ama öyle ya da böyle ağlıyorsun işte. sanki başına gelecekleri önceden görmüşsün gibi yaşayacaklarına ağlamışsın gibi beni burada bu dertlerle bırakmayın dercesine ağlıyorsun işte. neyse çok garip oldu bu yazı.
bunu yaşayanlar; henüz 17 yaşında üniversiteyi kazanmış insanlar olması yüksek ihtimaldir. anne gitme diye ağlaması bir efsanedir, belki de doğrudur bilemem çünkü beni babam götürmüştü. ağlamadım, üzülmüyor gibi yaptım ama babamın arkasını dönüp hiçbir şey olmamış gibi bırakıp gitmesi hala aklımdadır.
