üniversitenin delidolu günlerinde başlayıp ailenden uzak hasretlik çektiğin günleri bir sevgiliye bağlanarak geçirme ve üniversitenin bitmesiyle her iki tarafın memleketlerine dönmesi durumunda ilişkide bir soğuma evresinin yaşanması ve de gözden ırak gönülden ırak sendromunun kalpleri sarması ile tarafların çoğu kez anlaşarak ilişkilerine son vermeleridir. ilişkinin bitmesi ilk zamanlar pek üzücü olmasa da kişiler üniversiteden eve döndüklerinde bir boşluk dönemine girerler ve eski sevgiliye olan özlem başlar ayrılmasamıydım acaba iş de bulamadık kim bakar bana diye düşünülerek türlü türlü pişmanlıklar duyulur. bir şekilde eski sevgiliyle karşılaşılır bir gün, farkedilir ki o da aynı durumda verilen uzun bir aradan sonra tekrar devam etmeye karar verilir.
tabi bu evreyi yaşamayanlar da vardır bunlar üniversitedeyken ilişkinin bokunu çıkarmış her b.ku yemişlerdir ve artık yaşanacak birşey kalmamıştır. memleketlerine dönerler ve şansları da yaver gittiyse yine ballı bir sevgili bulurlar ve onunla mutlu olurlar eskiyi anmazlar bile.*
platonik ya da adı konmamış aşk yaşayanların için üniversitenin bitmesi bu aşkcıkların da sonunu getirir. hali hazırda başlamış bir ilişki mevcut ise mezun olmak yada okuldan ayrılmak ilişkinin/aşkın sonu değildir. yalnız üniversite aşk yaşamak için en ideal ortamdır. bazı çapkınlar ise, hem okulda hem de dışarda sevgili yapıp işin eğlence boyutunu tavan yaparlar.
