bu sabah bi tanesinin vakurluğunu elinden aldığım kızlardır.
istanbulda ikamet edip, metrobüs adındaki ulaşım aracını kullananlar bilir; en öndeki koltuklarla onların arkasındaki koltukları arasında bir bölüm vardır. ben çok kalabalık olduğunda oraya oturan bi insanım.
bu sabah yine bindim, baktım metrobüs kalabalık oraya oturayım dedim. tam o bölmenin yanındaki koltukta bi ablamız oturmakta. saçlarını yeni fönlemiş belli, bi de kafam kadar gözlükleriyle dudağını büzmüş. otururken o vakur ifadeye ek olarak bi de saçlarını savurmuş anlaşılan, çünkü saçı koltuktan taşıp o bölmeye sarkıyodu. ben de sabah mahmurluğunda onu farketmeyip oraya zıplayınca kızın saçla birlikte kafasının çotank diye koltuğun başına çarpmasına sebep oldum. inanır mısın sözlük ne vakurluk kaldı ne bişey. hiç bişey diyemedi ya da dedi ben duymadım çünkü o sırada sanırım mp3 playerımda iron maiden çalmaktaydı. yazık oldu diyemem iyi oldu salağa. alırım vakurluğunuzu kızlar, akıllı olun.*
edit: sanırım eksileyenlerden birinin canını yaktım bu sabah, özür dilemem bekleme hiç*
