anasını satayım bir kobi için bile küçük ve orta ölçekli işletmelerde yatırım ve proje değerlendirmesi adlı dersi almışız. bizi bu kadar korkutmuşlarken nasıl gidip de bi tükan açayım. yok fizibilite etüdü yok bilmem ne diyerek üniversite de gözlerinin korkamasındandır sebebi.
bu ülkenin yapısından kaynaklanan bir durumdur.üniversite bitirmeyen bir şahsın hayatını refah seviyesinde sürdürebilecek bir iş bulması neredeyse imkansızdır.bu sebepledir ki hayatta bir yere gelmek isteyen fakat tahsili olmayan bünyeler ticarete yönelir.üniversite mezunu ise çalışarak ve risk almadan iyi bir duruma geleceğinin bilincindedir.en azından kesin olmasa bile böyle bir ihtimal mevcuttur.dolayısıyla risk taşıyan ticarete yönelmekten kaçınırlar.durum böyledir.fakat bu doğru mudur?o ayrı bir tartışma konusu içermektedir.
bu ülkede bir girişim yapmak istiyorsan cebinde belli miktar paran olması gerekiyor. eğer belli miktar paran yoksa 3 seçeneğin var:
1. bankadan kredi çekmek: bankadan yatırım kredisi çekmek için senden belli bir gelirin olmasını isterler. eğer üniversiteli genç, doğal olarak, bir işe sahip değilse ve bir işe sahip olabilmek için bu parayı çekmek istiyorsa banka kredisini alması mümkün değildir.
2. kurumlardan kredi istemek: bu da olanaksızdır. sana 10bin lira kredi verebileceklerini söylerler. ancak bu kredinin verilebilmesi için senin yapımı zaten 10bin lira tutan bir proje çalışması yapmanı isterler. bu da pek kârlı değildir anlayacağınız üzere.
3. üniversiteden mezun olduktan sonra bir işe girerek para biriktirmek: bu da olanaksızdır. çünkü eğer bir işe giriyorsan ve atıyorum 2000 lira maaş almaya başladıysan, bil ki bu 2000 liradan 50 lira bile artıramazsın. çünkü artan gelir düzeyiyle paralel olarak harcamalarının da artması gerekiyor. örneğin; 10bin lira kazanan bir genel müdür 300 liralık takım elbise giyemez, 2. el dandik bir araca binemez, 2 oda bi salon, çarpık bi mahalledeki evde yaşayamaz. dolayısıyla para biriktirme işi de hayaldir.
bu yüzden, üniversite mezunlarının bir girişimde bulunabilmeleri için babalarından para kalmış olması gerekir. aksi takdirde girişim yapmaları mümkün değildir.
mezun olmayanlar nasıl girişim yapıyor? çünkü onlar, üniversitelilerin 6 senesini geçirdiği okul süresi boyunca zaten bir yerde çalışıp bazı şeylere sahip olmaya başlamışlardı.
genellikle aile/sülale geleneği işini devam ettiren girişimciler nedeniyle oluşan durum.lisede mutlaka karşılaşılan bir durumdur, zira öss ile ilgili bir konu açılır açılmaz geleceğin girişimcisi koltuklarını kabartmış bir şekilde nasıl olsa babasının inşaat şirketi olduğundan üniversiteyi kazanamazsa işinin hazır olduğundan bahsedip durur.böylelikle küçük yaşlardan beri dolaylı yoldan ilgili olduğu mesleği kesintisiz olarak sürdürme fırsatını yakalamış olur, mezuna göre mesleğin tecrübesi ve piyasanın kendi hemşehrilerinin elinde olmasıyla özellikle kendi ülkemizde bir adım daha avantajlı olarak mesleki hayatını sürdürür.
riskten korkan kesimin, garanti paraya tav olmasındandır.
imkanları dahilinde elinde 20 bin lira nakti olan bir üniversite mezunu, bu parayı kullanıp fazlalaştırmak yerine garanti para kazanabileceği ve zamanla bu 20 lirayı bir ev alabileceği miktara çıkartmaya uğraşır.
lise ve dengi okullardan mezun olmuş. zamanında birilerinin yanında çalışmış, piyasayı iyi analiz etmiş biri için o 20 bin lira büyük nimettir. denemekten korkmaz.
bu sebepledir ki üniversite mezunu olmayan girişimcilerin fazlalığı gözlenir.
sebebi; üniversite mezunları akademik eğitimlerini görürken lise ve altı mezunlarının ticaretle ve bir zaanatla daha fazla haşır neşir olması ve henüz evlenmemişken erken tecrübenin getirdiği avantajla bilumum işlere ve fırsatlara daha erken girişmesi olan durum.
çünkü üniversite mezunu yıllarca okuduğundan eğer ailedende yoksa bir birikime sahip değildir. onun sahip olduğu şey beşeri sermayedir; ama iş hatıyla erken tanışan kişilerin sahip olduğu şey tecrübe ve birikmiş sermayedir. uzun vadede iyi bir alt yapısı olan eğitimli kesim daha kazançlıdır.
