en kısa sürede kaldırılması gereken saçma bir uygulama. belli bir yaşa gelmiş bu insanların geleceği sizi ilgilendirmez. ben okula gelirim gelmem bu durumda sınavı geçebilirim ya da geçemem bu kimseyi ilgilendirmez.
ulan 22 yaşında adamız hala baskı yapıp zorla okula gidiyoruz. ben kendi seçimimle üniversiteye gelmişim ama başkalarının zoruyla derslere giriyorum bu nasıl iş ya. hani 18 yaşından sonra özgür oluyorduk ehliyet alıyoruz, sigara ve alkol serbest oluyoda neden hala dersler konusunda bir baskı görüyoruz anlamış değilim. artık devam zorunluluğu en azından üniversitelerde kalkmalı.
devamsızlığı kaldırma konusunda eğer "öğrencileri sınıfta bulamayız gibilerinden" bir tereddüt yaşanıyorsa bu tereddütün altında yatan asıl sebep verilen eğitimin kalitesizliğidir.
üniversiteyi ilk okul zanneden zihniyetin sıçışı. ulan uygulama derslerinde hadi neyse teoride bizi rahat bırakın be. niğde üniversitesinde ise hala ilk okuldaki gibi yoklama alınır hoca isimleri söyler, öğrenciler ellerini kaldırıp buradayım der, üniversiteye yeni başlayan veya bu duruma alışamayan öğrencide ohaaaa der.
ders kredisinin 3 katı olmasıdır. insan onu 5 katı falan yapar. hatta mümkün mertebe kaldırır.
nedir yani üniversiteye gelmişim bir de krediyi bilip ardından da onu 3 le mi çarpacam. cık cık cık...
not: kredi dediğimiz zaten bilindiği üzere haftalık ders saatidir. ama bazı derslerde krediyle ders saati arasından 1 2 sayı oynamaktadır. ama yine de kredinin 3 katı alınır...
derslere gelen öğrenci sayısının tek haneli rakamlara düşmesini önlemek amacı ile alınmış bir önlem. saçma ama budur yani. devamsızlık saçma diyen kaç kişi derse gider ki? zaten o ders kafada bitmiş.
üniversiteli, kendi kararını kendi versin okula devam zorunluluğu kalksın diye düşünmek ne kadar mantıklıysa; bunun suistimal edilip üniversitede sınıfların 5-6 kişiyle kalması da o kadar muhtemeldir. Bizde henüz bu zihniyeti olumlu değerelendirecek eğitim alt yapısı yoktur ancak koskoca insanları da hala yoklamaya tabi tutmak gariptir. Sürmekte olan garip bir çelişkidir.
