Üniversitedeki ilk tartışmamı yaşadığım arkadaş bir gün defterimi gördü ve "böyle güzel not tuttuğunu bilseydim seninle tartışmazdım." dedi. O gün eve gittiğimizde benimle telefon üzerinden iletişim kurup özür diledi, herkesi kendi gibi sanan rachel green de affetti elbette onu. Birkaç hafta sonra onu iyi arkadaşlar kategorisine dahil ettim ve ardından notlarımı istedi, verdim. Ertesi gün bana selam bile vermedi.
Uzun lafın kısası tamamen çıkar üzerine kurulu ilişkiler oluyor. Belki bir iki samimi arkadaş...
Fakülte olarak konuşuyorum herkes birbirine benziyor. Sakal bırakan desen ya da saç uzatan desen hepsi aynı model. Çin fakültesi gibi (benzerlik bakımından). Görüp selam vermedi demesinler diye tanıdım sandığım kişilerin yanına gidiyorum meğerse farklı kişiymiş diyorum hep. Hayırdır tanışıyoz mu bile demiyolar sanki ilkokul arkadaşı gibi sohbetler falan. Adını bilmiyom ama samimiyiz şeysi. Haliyle biraz korkutuyor bu.
herkes çok gömüyor ama benim sınıfım gayet iyi zaten 10 kişiyiz ve bir aileden farksızız. not isteme olayı bizde olmuyor çünkü herkes dersi pür dikkat dinliyor,notunuda alıyor.
kısacası mükemmel bir ortam var canım bölümüm de ...
çok güzel muhabbetlerin döndüğü samimi ortamlardır. gerçekten içine girmeyen bilemez. daha ortamlara girememiş kendine güvensiz tipler tarafından burada eleştiriliyor ama aslında öyle değil emin olun. hayatımın aşkını, seksi fuckbadimi, kafa dengi dostumu, her gün eğlendiğim makara arkadaşlarımı hep burada buldum,tanıdım. üniversite arkadaş ortamları her yerde bulunmaz ve ömür boyu devam eder bu ilişkilerin neredeyse tamamına yakını. ben de öyle şahsen. hala bile ara sıra fuckbadim ile buluşuyoruz.
Yok gibi bir şey, ya da ben fazla asosyalim. Suan gercekten siklikla gorustugum, arada bir tatile ciktigim, kisaca her anlamda gercek hayati paylastigim tum arkadaslarim ya ilkokuldan ya da ortaokuldan tanidiklarim.
Sınıfımdakilerin biri yırtık pantolon giyer, biri pantolonun paçasını kıvırır çorap giymez diğeri pijamayla gelir. Ne arkadaş olacam lan ben bunlarla. Geç en arkaya ders bitince siktir ol çık taktiği benimkisi. Yaşasın asosyallik.
yerine göre güzel, yerine göre berbat bir ortamdır. kendi ortamımdan örnek veriyorum; birtanesi kolpacı, birtanesi mal, birtanesi bağcılar çocuğu. artık kalanını söylememe gerek kalmadı. Selam vermek yerine, bağcılarlı geldi ehehehe yapan birinden ne bekleyebilirsiniz değil mi?
Her yerde aynı tüm akışları kişisel menfeatler ve egolar yönetir. Kimse ..kmeyeceği eşeğin önüne ot atmaz. Aradan bir kaç kişi sıyrılır gerisi geçmişte kalır.
Biyokimya notlarını vermedim diye 4 kişilik arkadaş grubu beni her yerden engellemişti. Üniversitede arkadaşlık buysa kalsın. Bana da ergenler denk gelmiştir.
iyi arkadaş, samimi arkadaş çoktur, 4 yıl sonunda elemeler olur - tartışmalar, kavgalar, anlaşmazlıklar vs. - ve mezuniyet sonrası ömür boyu birlikte olacağın 4-5 kişi kalır. Herşeye rağmen herşeyiyle güzeldir.
yüzüne sövsenizde gelip not isteyecek yapıya sahip bir çok insan barındırır. öte yandan hiç beklemediğiniz biri bir hareketle sizi yaşama döndürebilir.
Çıkara dayalıdır. Kimileri vardır ki siz not vermedikten sonra selamı sabahı bile keser. Nadiren iyi insanlar çıkıyor insanın karşısına. Öyle insanlar bulursanız kaybetmemeye bakın.
Sahte değildir. Ya da şimdiki zamanlarda sahte ama benim zamanımda sahte değildi. Adam gibi adam bulursanız, benim gibi 40 yaşına gelseniz bile hala görüşürsünüz.
çok cıvık bir ortamdır , çoğunlukla herkes politiktir , işlerine yaradığınız sürece arkadaşlıkları da iyidir , herkese hemen güvenmemeniz gereken bir ortamdır .
