okula gidilir. dersin hangi derslikte olduğu bulunur. derse girdikten sonra iyi güzel denir de lisenin samimiyeti, sıcaklığı özlenir. sınıftakiler hakkında gözlemler yapılır. yeni arkadaşlar tanınır. pek de iyi izlenimler edinilmez. fizik dersinden sonra ise beyin yanmış, kafalar karışmış ve akıllarda "acaba sonumuz ne olacak?" sorusu hakimdir.
Metroda üniversitede ilk günü olduğunu düşündüğüm bir kızımızın şahit olduğum konuşması:
-ay sınıfta bi kız var şirin olayım diye geveleye geveleye konuşuyoooğğ. konuşma özürlü gibi.
-ilk günden whatsapp grubu da açtık. Güzel oldu. o yakışıklı çocuğun numarası da vağğr. ihihihi.
Etrafinizda les yiyiciler gibi üşüşen abi abla ayağına yatan yurt ayarlayalim kafasindaki insanlar olcak genc arkana bakmadan kaç kaç kaç. Sonra o ilk ders ilk sınıf oi ilk sınıfa girdiğin anda gulumseyerek "merhaba" de farkin olsun. Muhtemelen cogu guven eksikliginden ve ya cool gozukecegum kafasindan boyle bi insanliga muhtemelen yeltenmemis olacak farkin olur. Cok gruplar gorursun ama meraklanma hepsi dagiliyor arkalarindan konusmalarini duymanda cabasi. Esit mesafeli ol herkese iyi adam zaten kendini bir sekilde gosterir. Heh iste o insani birakma sev sakla.
fakülte önünde ayrı ayrı sigara içen insanların daha çabuk kaynaşmaya başladığı, "hacı senin memleket nere" muhabbetlerinin bolca gerçekleştiği, esasında hiçbi halta yaramayan gün
Bizim üniversitenin saçma sapan yönlendirme sistemi ve benim mallığım birlesince ben sınıfları karıştırmıştım.
Sınıfa girdim gayet kendimden emin bir şekilde, hoca da içerdeydi yerime oturdum, oturduktan sonra birkac dakika içinde bir terslik oldugunu fark ettim ve yanimdakine hangi bölüm olduğunu sordum. Kız baştan beri benim yanlış sınıfa geldigimi anlamış nasıl huzursuzlugumu belli ettiysem artik.
Asıl sıkıntılı kısım sonra başladı tabi, birkac dakika da sınıftan nasıl çıkacağımı düşünmekle geçti. Ders bitene kadar beklemeyi düşündüm ama yok tabi içim rahat etmedi. Sonunda cesaretimi topladım, hocaya sınıfları karıştırdığımı söyledim ve arkama bakmadan çıktım. Bunlar size şu an o kadar abartilacak bir durummus gibi gözükmeyebilir ama okulda yenisiniz ürkek bir ceylan gibi ve sanki herkes sizi her an parmakla gösterecek ve dalga geçecekmis gibi geliyor bir de üstelik, bunlari da hesap edelim lütfen.
Siz siz olun yanlış sınıfa girmeyin a dostlar, sonra tanımadığınız bir yerde böyle benim gibi kararsızlıkların ve belirsizliklerin icinde boğuşursunuz.
ben hatırlamıyorum bile ilk günümü. herkesle tanışın. muhabbet edin. size fikren ve zihnen yakın olan kişiyle kanka olun. ancak asla lisedeki dostluklarınızı aramayın zira bulamazsınız.
üniversite bitince de koyun götüne gitsin..
üniversitede önemli olan ilk gün değildir. geçirdiğiniz günler boyunca kendinizi geliştirmeniz önemlidir. derslerin yanında pratik bilgiler, yabancı dil, kişisel gelişim vb katmanızdır.
yoksa ne olacak amk üniversitenin ilk gününe. yok karılara yakın olcakmışsın karı kapçakmışsın ilk günden götünden kaycakmışsın falan. tavsiyeye bak. He oldu amk. orası kerhane zaten.
Tanışmalar..
Şehri diye arkadaşım vardı ismini 3 kez söylettim onu hatırlıyorum.
Herkese sicaktim da sonra ufonun arka kısmında kalan cafe elemanı gibi kaldım ortada.
Samimiyetten uzak dostluk da arkadaşlık da yerin dibine batsın.
Hep okurdum buralarda ilk tanışılan grupla arkadaşlık hemen biter ve ondan nefret edersiniz diye...birebir dogruymus bu gerçekten şu an nefret ediyorum o maldan!
hoca geldiğinde ayağa ajshakshldhak. hoca geldiğinde ayağa kalkmayın. öyle bi taşak geçerler ki kaydınızı aldırırsınız okuldan. mezun olana kadar da adınız "ayağa kalkan çocuk" olarak kalır.
