kimi iyi kimi kötü olan arkadaşlardır. bazıları ise hiç anlaşılmaz. ilk yıl kaldığım ev arkadaşımla aram çok iyiydi. hiç bir problem yaşamazdık. sonra sevgilimle tanıştı. gayet komik olan ev arkadaşım, sevgilim ve ben güzel zaman geçiriyorduk. o kadar anlaşıyorduk ki, uykum geldiğinde be yatıyordum, onlar muhabbete devam ediyorlardı. çocuk yakışıklı değil ama sempatikti. anlaştıklarını görünce çok mutlu oluyordum. derken bir gün kendimi dışlanmış hissettim, ama belli etmemeye çalıştım. ev arkadaşımı gözlem altına aldım ve olan oldu. rüyasında sevgilimin adını sayıklıyordu. içten içe onu arzuladığını farkettim ve yıkıldım. evet düşündüğünüz gibi ev değiştirdim ve sevgilimi odadan çıkarmamaya başladım. erkeklik belli olmaz. arkadaşınız da olsa arzular.
yıllar geçse, yollar ayrı düşse bile hiç unutulmayan,her akla geldiğinde "kardeşim benim" şeklinde karşılanan can yoldaşı...
çünkü o insan belki de hayatın biçimlenmeden önce en çalkantılı olduğu devrede,"ne yapacağım bundan sonra" şeklinde gelecek kaygısıyla kıvranırken, aşıkken, değilken, aşk acısı çekerken, açken, tokken, mutluyken, göklerdeyken, yerleydeyken, diplerdeyken her zaman yanınızda olmuştur, tanığınızdır sizin.
üniversite hayatı boyunca beraber aynı evi paylaştığınız okul arkadaşınızdır. şimdi ben geçen perşembe gününden bu yana yanıma bir eleman aldığım için, ev arkadaşımdan yola çıkarak genelleme yapamıyorum. allah kahretsin, işte buna şimdi üzüldüm.
