üniversitenin ilk gününde sınıfa girdiğimde yaşadığım sanrı tam olarak buydu.
ilk sınavlarda herkesin gerisinde kaldığımda anladım asıl boş olanın kendim olduğunu, hem de boşluğun özümde olduğunu.
Bizim sınıfta hoca ders anlatırken sorduğu sorulara cevap verip derse katılanları sınıf susturup dışlıyordu konu çabuk bitsin hoca dersi bitirsin diye. Sonra mekanlara gidip eğleniyorlardı.
Anaları babaları da okumaya gittiler sanıyor para gönderiyorlardı yazık.
bizim sınıf kahvehane gibiydi mevcut normalde 80 kişiymiş ulan kızlarda var listede 10 kadar ulan hiç gelmediler. abi bir insan kayıt yaptırıp niye gelmez.
belediye otobüsü gibiydik tıkış tıkıştı. ahdım var kızın bol olduğu bir bölüm okuyacağım içimde ukte kaldı.
