Üniversite de ki ilk günümdü. Fakültenin önüne geldim tabelalara bakmak yerine şu kimya bölümü nerede diye sorıyım dedim. Bir sakallı adam tam fakülteye girerken çevirdim ve sordum sorumu.
+bakar mısınız kimya bölümü nerede ?
-tabelalara bakmayı akıl ettin mi
+insan gibi soru soruyoruz ya sizde kendinizi ne zannediyorsun. iyi günler
dedikten sonra adam gülümseyerek gitti sanki beni senin ağzına sıçıcam dermiş gibi.
Her neyse bölümü buldum. Derse bilin bakalım kim girdi işte o adam girdi.
O sene adama bütün yavşama çabalarım sonuçsuz kaldı.
-vizesinden 100 alınan dersin finalinden 10 alıp tüm bölüme alay konusu olmak.
-4. sınıfa sürüyle alttan ders bırakmak
-1.sınıfta kendi sınıfından bir kız tarafından reddedilerek 4. sınıfa kadar kız mezun olana kadar her görüldüğünde utanmak.
-yaz okulunda isim benzerliği olan iki dersten dd düşen ders yerine aa düşeni almak. sonunda aldığım dersi iptal ettirdim ama paramı geri alamadım.
üniversitede yapılmış en büyük salaklık sen işteyken vize notuna arkadaşının bakmasıdır. daha da büyük salaklık o arkadaşın isim kaydırıp 50 aldığın final notunu 90 görmesidir. mega salaklık ise "nasılsa finalden 90 aldım ilk vizem de 60 ortalamam 50nin üzerinde" deyip büte girmemek ve o embesil arkadaşın 3. sınıfa devam ederken sınıf tekrarı yapmaktır.
ondan sonra hiçbiri kitaba "şu sayfada ayrıntılı değiniliyor" demenin dışında başvurmuyor, tüm konuları slayttan veya fotokopiciye bıraktığı notlardan anlatıyor; sizin de aldığınız o canım ve yepisyeni kitaplar da dönem sonunda tertemiz ve bir çizik dahi atılmamış halde elinizde kalıyor. dönem sonunda kitapları aldığınız yere dörtte bir fiyatına geri satıyorsunuz. (bkz: based on a true story)
sakın gençler kitap falan alayım demeyin daha ilk haftadan. şöyle 2-3 hafta derslere girin, baktınız olmuyor kitapsız, o zaman alın. cebinize yazık. o parayla ps kafede kaç saat pes atarsınız amına koyim.
Daha büyük bir salaklık düşünemiyorum. Bölüme geçip dersler arasında kaybolup gitmek yerine, gez, eğlen, dolaş, partilerde iş kaynat, bir kız bul, istanbul'u turla, yarım gün ders, dosdoğru sınav yok, sene sonundaki proficiency'i beklemek dışında bir şey yok, tek dikkat etmen derslere devam. Bünye alışsın istanbul'a, okula..yok anam serde gurur var.
Hazırlığı geçebilecek kapasitedekilere sesleniyorum: Geçme sınavına bile girmeyin, okulunuz boktan değilse, bir yılınızı ona ayırın, okulunuzla balayı yaşayın. Bir yıl sonra zaten ister istemez rutin karıkoca hayatı yaşamaya başlayacaksınız.
