üniversitede 7. senemi tamamlayacak olan biri olarak bir tek hazırlıkta bir kaç insanla konuşuyordum. bölüme geçince bu bir kaç insan iki-üç kişiye düştü son 2 senedir de hiç kimseyle muhabbetim yok. 4 senedir aynı sınıfta olduğum sınıfın yüzde 98'in adını bilmem. bilmekte istemedim hiç. bazen dışarda selam veren tipler görüyorum hiç tepki vermiyorum çünkü tanımıyorum. velhasıl kelam üniversitede kimseyle konuşmamak en güzelidir. nitekim hiç kimse kendisi de değildir okul ortamında o yüzden bir şey kaçırmıyorsunuz yani bilakis kazancınız bile var.
yargılamadan önce yanaşıp muhabbet edilip geçmişi dinlenmesi gereken tip. var böyle insanlar onları hor görmeyin aslında çoğu sanılanın aksine kibirsiz ve konuşacak şeyleri hep içinde tuttukları için uzun uzun muhabbet edilesi tiplerdir.
konuşmama sebepleri kibir olanlar vardır ki uzak durun bu puştlardan.
isteyerek mi istemeyerek mi bilemiyorum ama sanırım benim bu. insanlar uçuk bulduğu için bana yaklaşmaz, bende yapı olarak soğuk birisi olduğum için kampüs içinde pek vakit geçirme durumum olmuyor.
yalnızlığı seven, kimseyle konuşmak, bir şeyler paylaşmak zorunda olmadığını idrak edebilen ve çevresindeki insanların kendisine ezik, pısırık, utangaç gibi yakıştırmalar yapmak yerine saygı duymasını bekleyen insandır.
yahu siz çok sosyalsiniz de ne oldu? götünüz göğe mi erdi? ne oldu ya bir grup insanla konuştun da, gülüştün de? eline bir şey geçti mi hayır?
bir insan kendini toplumdan soyutluyorsa bu onun ezik olduğunu mu gösterir, korkak, pısırık, çekingen olduğunu mu gösterir?
yakışıklı ya da güzel değilse cool olarak tanımlanıp, kimse tarafından merak edilmez. mezuniyet senesinde kendi gibi silik bir tip bulur onla kankacılık oynar, not paylaşımı vs. yapar öyle gider hödük gibi.
benim. ama yalan olmasın, bir kişi var haftada birkaç cümle denk gelirsek konuşuyoruz. onun dışında sınıftan soyutum. okulda kendi halimde divane gibi dolaşırım.
Ya insanlarla iletişim kurmaya çekiniyordur ya da ilgisini çekmiyordur.
Ne olursa olsun doğru olmadığını düşündüğüm bir davranıştır. Özellikle üniversitede kendinize yeni bakış açıları sağlayıp gelişebilecekken kabuğa çekilip sessiz kalmak çok büyük kayıptır.
Her türlü sosyal fobi yenilebilir. Sadece doğru bir ortam ve insanları bulmanız lazım.
