ne kadar üniversiteli olduk deyip her türlü çılgınlığı beraberde yapsan da ne lisede ki gibi okuldan kaçmanın 3 lirayı paylaşmanın heyecanı oluyor ne sevdiğin kızı gizliden takip etmenin.
üniversite 20 yaşında insanların çıkar ilişkileri doğrultusunda birlikte oldukları yer arkadaşlıktan bahsetmek mümkün değil.
2 3 kişi var merhaba merhaba oda. Not verip not alıyoruz falan. Geri kalanıda umrumda değil kafa yapıları uyuşmuyor o yüzden zorlamanın manası yok .
en fazla gerçek dostunuz 1 2 tane olur gerisi boş.
başlık biraz ankete döndü şöyle söyleyelim üniversitede arkadaş olan adam pragmatisttir,lisede ilkokulda ise duygular ön plandadır çok nadir durumlar harici bu inkar edilemez.
haklı bir tespittir. benim oldu diyenler çok sevinmesin, aranızda az sürtüşme oldu mu görürüm sizi o zaman. dostum dediğin adamın piçe dönüştüğünü görünce dostluk denen şeye inanmıyorsun.
Kesinlikle katılmadığım önerme.
Her derdimde benimle ağlayan, parasız kaldığımda benim param senin paran diyip üç kuruşsuz günlerimde beni idare eden arkadaşlarımı üniversitede edindim. Çözemediğim her derdimde çözmek için elinden geleni yapan arkadaşlarımı, kendi benden yüksek aldığında gel finallere birlikte çalışalım, hadi kalk ders çalış diyen arkadaşlarımı üniversitede edindim.
Ve bir tanesi bu entrymi görecek biliyorum, iyi ki varsın diyorum ona buradan. Ağzını yerim *
Öyle şeyler yazıyorsunuz ki lan diyorum bunlar nasıl yerlerde okumuş böyle, acıyorum, üzülüyorum.
Asıl kafa dengi insanı üniversitede bulursun. Üniversite orası, kıyamet kadar insan var. iyisi var kötüsü var. Ama onca insan arasından gerçek arkadaş yok ne lan? Ne yaptılar size bu kadar, küçük emrah mısınız olum siz? Hayat hep size mi vurdu?
Ben üniversitede 4 tane can dostu edindim. Şu an ölüyorum desem 2si izmirden biri sinoptan koşa koşa elazığ'a gelir. Sonuncusundan emin değilim o az üşengeç.* Ki mezun olalı 4-5 yıl oldu. Ha ihanet edenimiz oldu, yeri geldi kazık da yedik. Lisede de. Üniversitede de. Ama çok hakiki insanlar da tanıdık.
Size şaşıyorum valla şaşıyorum. Sanki üniversite görmemiş gibi hissediyorum kendimi.
Bu biraz da size bağlıdır. Örneğin lisede kimseyle anlaşamamışsınızdır fakat üniversitede herkesle anlaşmayı hedeflemişsinizdir. Bence her ortama ayak uydurmak ve iyi bir insan olmak herhangi biriyle sorununuz olması ihtimalini azaltır. Atıyorum ben çok geçimsiz biriyim. Tabiki de kimse benimle samimi dostluk kurmak istemez. Fakat çok dürüst ve nerde ne konuşacağını bilen "oturmasını kalkmasını bilen" bir insan olduğunuzda insanlar sizinle dost olmak ve sizinle vakit geçirmek isteyecektir. Bu sorunları düşüneceğinize kendinize bi çeki düzen verin de dost edinin. Hiç olmazsa gerçekten bir iki arkadaşınız olsun. Yapmacık olmayın. Güleryüzlü ve sempatik olmaya çalışın. Karşınızdaki insana güvenilirlik konusunda bi teminat verin. Borç vermeyin. Cömert olun ama salak olmayın. Dürüst olun ama haftalık dedikoduları kimseyle paylaşmayın. Hoşlanmadığınız insanlarla arkadaş olmaya çalışmayın. Hatta onlardan uzaklaşın. Bu karaktere sahip olursanız sizin arkadaşlarınız da otomatikman bu karakterde olacaklardır.
samimi olduğunuz 3 - 5 kişi vardır, fazlası zaten zarardır. gerçek olan arkadaşlar hep yanınızdadır, sahte olanları ise sadece sınav zamanları anlarsınız.
Hem myo'da hem de 4 senelikte okumuş biri olarak söylüyorum: myo'da çok kral arkadaşların olabilir (kimsenin çıkarcılık kasacağı bir şey zaten yok) ama 4 senelik ve zor bir bölüm okuyorsan faydacılıktan geçilmez, nefes bile alamazsın.
Üniversite dışında da kafa yapısı kimseyle uyuşmayanlar için başlarda fazla koyandır. Duruma yavaş yavaş alışınca baştaki kadar koymamış anlaşılan.
Alışmıştır ne de olsa.
Bir grup tür daha vardır, üniversiteye sadece okulu bitirmek amacıyla gider, zaten arakadaşa doymuştur ve üniversite de şamatanın yeri değildir ne de olsa, arkadaşlığın da hocanın da götüne koyim bana bişey olmasın der, çıkarcı pisliklerle merhabadan öte arkadaşlık kurmayıp yoluna bakar.
Bunlar gibi olun arkadaş yok diye ağlamayın ezik misiniz siz.
