şehirlerarası otobüsten indim, eve gideceğim. dolmuş beklemekteyim. üniversite ögrencisi olduğunu sandığım bir delikanlı, yakınımda telefonla konuşmakta.
karşıdakine gel beni al dedi. karşıdaki olumsuz cevap vermeli ki; fısıltıyla param yok dedi. cevap yine olumsuz olmalı ki yüzü düştü. telefonu kapattı.
eline bir el değdi. bir miktar bozuk parayı avucuna bıraktı. delikanlı almam dedi. elin sahibi; birazdan hava kararır, ayaz olur. gece burada üşürsün dedi. delikanlı teşekkür etti.
hesap no...
en büyük zorluklardan birini de eve çıkma döneminde yaşarlar. eşyalar ateş pahası. gerçi artık letgo var. insanlar eşyalarını öğrencilere rahatça ulaştırıyorlar. hem de ücretsiz biçimde.
geneli hayatı gezme tozmadan, eğlenceden ibaret zanneden, ileride keşke ders çalışsaydım diye pişman olacak eğlenceye düşkün insan türü.
böyle olmayanları tenzih ederim.
sınava 15 dakika geç alıp sınava alınmayınca hocaya küfür ederek çıkan tipleri bulunur. disiplin kurulunda küfür etmedim diyen bu tiptir. ama onu ele veren yine biz üniversite öğrencileriyizdir.
Dünyanın en acıklı konaklama ve yemek yapma gibi hikayelerine sahip olur. Hele ayrı eve çıkarsa o eve girecek kişinin ömründen birkaç yıl çalacak mikrorganizmalarla beraber yaşayabilir.
Makarna ve patates ile beslenen, indirim peşinde koşan, insan topluluğudur. tanımı anlamak için, hayrettin'in öğrenci ev baskınına bakabilirsiniz. Gülme krizine girme garantisi var.
kimisi ailesinin onu okutmak için belki de ne çabalar sarf ettiğini düşünerek sadece okulunu bitirmeye odaklanır, kimileri ailelerinin gönderdikleri paraları ortamlarda harcar ve yalan söyleyerek tekrar ailesinden para isterler ki bunun tanımıdır.
