yaşını göstermemek diye özetlenebilir.bunun bir ileri boyutu vardır.okulu ve askerliği bitirip 23,5 yaşında işe başlamışsınızdır.size nerde okuyosun diye sorulur devamlı şaka yapılıyor zannedersiniz.sonradan samimiyet kurunca bir müşterinize sorduğunuzda bankalarda çalışan liseli stajyer olduğunuzun zannedildiğinizi anlarsınız.karşınızdaki kişiyi yaşınıza inandırmak için bir müddet kimlik göstermeniz gerekir. uzun bir süre genç göstermek sebebiyle pek iplenmezsiniz.neyseki sonradan yaşlanırsınız ve genç gözüktüğünüz için halinize şükredersiniz.oh be şukela...
not:şimdi aklıma geldi okuldaykende beni 74 lü sanarlardı.o zmanalar 74 üniversite için erken bir yaştı.neydi o günler...
üniversiteyi bitirmenize 1 sene kalmış olmasına rağmen sizi çok yakından tanımayan mahalledeki teyzelerin okulların karne günlerinde karnen nasıl yavrum?şeklindeki sorularına maruz kalmak ve sizi hala lise 1 ya da 2 öğrencisi sanmaları durumu,örnekler çoğaltılabilmekte üniversite öğrencisi olduğunuz yakın çevreniz ve kampüs arkadaşlarınız dışında herkes tarafından şaşkınlıkla karşılanıyorsa insana garip bir hüzün veren haldir.**
belki de arkadaşları gibi abuk subuk saç sakal modelleri denemeyen, kendine yakıştığını düşündüğü kıyafetler yerine gidip sağında solunda dolce gabbana yazan kıyafetler giymeyen ,kızlara yalakalık yapmaktan hoşlanmayan öğrencilerin içinde bulunduğu durumdur.
