üniversite öğrencilerinin hayattan bi sik beklememe durumudur. ulan birinizde çıkıp isyan edin duruma bu çöplük gibi yerde senelerce nasıl yaşadık - yaşıyoruz deyin!
her gün makarna yer mi bi insan mına koyim... cebindeki astarları saya saya kaç tane dikiş atılmış onu ezberleyen bir birey nasıl mutlu olur anlamam ki arkadaş...
final haftasında bile hala gezme-tozma peşindedir, sözlükte normalde yazmadığı kadar entry yazar- okur.
kirli kutusu ağzına kadar dolmuş hatta yerlere taşmıştır da onları çamaşır makinasının içine atma düşüncesinden uzaktır.
2-3 haftalık çöp yığını balkonun- mutfağın kenarında fosilleşmek üzere olsa da bizim gamsıza dert mi yani?
ertesi günkü sınavın ders notunu almak için yumurtayı bekler, gecenin körü arkadaş aranır fotokopicide kuyruk beklenir.
her işte "hallederiz hacı" modunda ortalıkta dolanır.
bu gamsızlık ailedenuzak olmanın bir getirisidir ki, geçici saltanat baldan tatlıdır...
