aman canı sağolsun kazanamadıysa kazanamadı bir daha dener şansını. kazansa napacak diplomalı hıyarcıda olabilir, mezun olunca iş bulamayabilir. akışına bıraksın tekrsr hazırlansın.
birde herkes okuyacak diye bir kanun yok. ülkenin tamirciye, kasiyere, temizlik görevlisine vb. mesleklerede ihtiyacı var.
kendini başka bir alanda geliştirmesi gereken insandır. çıraklık eğitim kurslari, halk egitim gibi organizasyonlarda hayatini kurtaracak becerileri kisa zamanda kazanabilir.
kıytırık bir bölümde 4/5 sene ezip sonra işsiz kalmanın akla yatar yonu yok
Bir insanın zekasını saçma sapan bir testle ölçerek hayatını şekillendirmeye zorlayan sistemin kölesi olmuşların, bu sınavı kazanamayanları gerizekalı ilan etmesidir.
benim dangoz sevgilim de kazanamamıştı. ama neyse ki babadan zengin de sorun etmedim. gerçi ben de üni okumadım ama aynı şey değil, ben kadınım. okusam da okumasam da sonuç olarak yine abazan erkeklerin gözdesi olmaya devam edeceğim. üni okuyup ne yapacağım. atarım kapağı zengin bir kocaya, bakarım hayatıma.
bu arada böyle düşünüyorum diye benden soğumuyorsun di mi bitanem? valla benim böyle düşündüğümü bilsen anında götüme tekmeyi vurursun da neyse ki kendimi gizliyorum. ihihihii
2007de başıma gelen şeydir. o zamanlar össydi, boktan bir kktc özel üniversitesini kazanmıştım.
Bilgisayardı, sarmadı 4 sene dersleri sallayip online oyun oynadım. Okulu bırakınca elde az biraz iş tecrübesi + akıcı ingilizce vardı.
akıcı ingilizce sayesinde şu an türkiyedeki üniversite mezunlarının %95'inden daha fazla para kazanıyorum + askerlik bin euro karşılığı dövizli yapıldı + yurtdışı kapıları açık.
işin özü; üniversitenin aman aman bir yararı yoktur(bazı programlar dışında), üniversiteye girip bunu iyi kullanan birisi(özellikle yurtdışı programları,work and travel,vs) gayet güzel bir hayata adam atar, kullanamayan, sadece not peşinde koşan salaklar ise mezun olduktan sonra *ayhh neden iş bulamıyorum* der.
bu gerçekten çok farklı taraflarıyla ele alınması gereken hassas bir konu bana göre. öncelikle neye göre kazanmak? eğer iki senelik özel üniversitede burssuz okuyacak kadar kazanamıyorsa zaten zeka sorunu yada ciddi bir eğitimsizlik(!) söz konusu. bir diğer taraftan bakacak olursam iki yüz üniversite içerisinden herhangi birinde herhangi bir bölümü tutturmak zaten kazanmak mıdır? bu yüzden bu insanı tanımlayamıyorum fakat iki türlü çıkmazını anlamaya çalışıyorum.
üniversiteden mezun olduktan iki sene sonra üniversite sınavına girmiştim. sıfır hazırlık ve çoğu şeyi unuttuğum halde türkçede 38/40, sosyalde 40/40, matematikte 25/40 yapmıştım. tmde 380 ham puanım vardı hatırlıyorum :D okul puanımı da ekleyince 440 filan yapmıştı... ankara ve hacettepede, siyasal bilgiler fakültesindeki çoğu bölüm tutuyordu. ankara sbfyi tercih etmiştim...
liseden mezun olalı 6 sene olmuş, bilgileri taze olmayan üniversite mezunu bir insan bu puanı alırken nasıl olur da bir yıldır çalışıp didinen lise son öğrencisi barajı geçemez, yerleşemez vs. bilmiyorum hiç anlamadığım bir şey. okuduğunu anlayamama problemi olması gerek bunun gerçek olması için.
üç sene kadar ortaöğretime öğretmenlik yaptım. gözlemim çocukların genel itibariyle her şeyi tiye alıyor olduğu. “amaan bi daha mı gelecez dünyaya” diye bakıyorlar her şeye. anadilinde okuduğu 3 satırlık paragrafı anlamıyor bu yüzden. okuma yazmayı henüz tam anlamıyla çözememiş çünkü.
edit: istediğiniz kadar eksileyin çocuklar. üni sınavına hazırlanmaya ayırmanız gereken vakitte oturup sosyal medyada, uludağ sözlükte vakit geçiriyor ve bu entryi görecek denli aktif takılıyorsanız, sorry not sorry fakat, yine üniversite sınavını kazanamayacaksınız. bir öğretmeniniz olarak söylüyorum, kendinizi kandırmayın. milyon tane üniversite var, artık kazanamamak imkansız. lise mezunu olarak entry eksilemeye devam edin hayatınıza.
edit2: barajı geçmeyi, özel ünide 2 yıllık burssuz okumayı vs. kastetmiyorum.
Yav olm ne işiniz var üniversitede yolun sonu bom bok bi yere cikiyor aha 4 sene okudum bi sikimede yaramadi gitmeyin okumayin ticarete atilin calisin okumayla adam olunmuyor.
O kişi benim. Geçen sene o kadar vurdum duymazdım ki kitap yüzü açmamıştım. Nasıl olsa yaparım, bir şekilde tutar mantığıyla girdim sınava ve heyecanda neredeyse hiç yoktu. 4 arkadaş'ım da girdi sınava onların 3'ü de üniversiteyi tutturdu istediği bölümler olmasada tutturdular. Ben ise tutturamamıştım hiçbir yeri. Hem puan düşüklüğü (ygs6: 240 puan) biraz da tercih hatası yüzünden hiçbir yere yerleşemedim. Kızdım, kırıldım, üzüldüm hem kendime, hem hayatıma hemde aileme o mutluluğu yaşatamadığım için üzüldüm. Hırs yaptım ve ekimden beri derslerime çalışıyorum. 3 gün sonra sınav var ve hala çalışıyorum, işte şimdi heyecan var ve çok gerginim. Ama onlar yapıyorsa bende yaparım. Allah'a çok şükür beynimi kullanabiliyorum. Sadece hırs ve azim lazım, hırs ve azim olmadı mı hayatta hiç birşey olmuyor. inşallah bu sene başaracağım, eğer Allah korusun bu senede olmazsa gerçekten üzülürüm. Kazanamadiğim için değil, annemin tek isteğini yerine getiremediğim için..
