Türkiye'de üniversiteler sadece genç işsizliği biraz daha önlemek için açılmış olan barajlardı. Şimdi o baraj doldu. işsizlik yüzde 12'leri geçmiş durumda. Genç işsizlikte oran daha yüksek. Hatta okumuş olan kesimde çok çok daha yüksek.
Öyle iş var da iş beğenmeyen insanlar var diyenlere inanmayın. Hem eğitim hem de sahalarda gördüğüm muazzam bir plansızlık var. Artık inşaatlarda, avmlerde, kafelerde üniversite mezunu işsizler çalışıyor. Eskiden ekmek aslanın ağzında diyenler şimdi ekmek midesinden kuyruğuna kadar gitti.
Türkiye'de birkaç alan dışında sektörler daraldı. Bundan sonra kamuda iş başı yapmak çok daha zor. Eğer yeni emeklilik düzenlemesi de devreye girerse gençlerin işi daha da zor.
Bu konudaki düşüncem iyi bir planlama yapmak. Hâlâ geç değil. En azından bizden sonra gelecekler için. Türkiye'de hangi sektörün ne kadar elemana ihtiyacı olduğu aşağı yukarı tespit edilip öğrencilerin daha üniversite düzeyine gelmeden meslek sahibi olması sağlanmalı. Küçümsemek için söylemiyorum. Kasiyer olmak için, kafede çalışmak için 15 yıl eğitim almaya gerek yok.
Bir de şöyle bir goygoy var. Herkes maaş alırsa herkes bir yerlere gelirse para mı dayanır? Dayanır, çünkü ülkenin o kadar büyük bir yapısı var ki sadece birilerine kepçe kepçe giderken işte birilerine de damla damla gelmiyor. Asıl mesele bu. Herkes için adil bir düzen gerekiyor.
