Aktif olarak çalışıp,kendi alanımla alakalı bağlamış olduğum özel gereksinimli öğrencilere özel ders vererek bir çoğunuzun belkide şuan ki maaşından daha fazla kazandım o yıllar.
Ayrıca sensin fakir! Ben oldukça çalışkan,tuttuğunu koparan, taşı sıkıp suyu çıkaran bir hatunum.
"üniversite okurken çalışan fakir tip"
Fakir tip? Benim hiç aklıma bu gelmiyor. Direk azimli ve çalışkan bir tip canlanıyor gözümde. Hatta bu öğrencilerimizi ikiye ayırıyorum.
1. Çalışırken birde derslerinde de başarılı olanlar
2. Derslere girmeyip sadece dersi geçmekle yetinenler
Bu iki öğrenci tipine de özenirim. Şuanda yapmak istediğim durum 1 aslında. Paramın olmadığından felan değil. Çalışkan tiplere özendiğimden ama ne var ki -annemin her zaman söylediği bir laf- g*t yemiyor, yata yata büyütüyoruz işte.
2.si bir sonraki hayatımda da kesinlikle yapmak istediğim durum. Abi bu iki öğrencinin de aynı üniversite aynı bölümde okuduğunu düşün. ikisi de mezun oldu. Ee bak şimdi diplomalarında ne farklılık var. Diğeri çalıştı, çalıştığını gezdi tozdu arkadaşlarıyla yedi. Diğeri mal gibi hem okulda hem işte çalıştı, para da okul masraflarına gitti. Tabi şuan niye benim ilkini yapmak isteyişim merak konusu. Sorumluluk abi işte. Ailem beni nasıl yetiştirdiyse artık yada nasıl doğduysam -ne derseniz artık- bir derse girmesem evde yatsam kendimi çok kötü hissediyorum. Her zaman söylerim arkadaşlarıma bir sonraki hayatımda kesinlikle zibidinin, umursamazın teki olucam.
bak belki öyle değildir ha. ailesinden hayatı boyunca para almamıştır, ailesinin olduğu şehirde okumasına rağmen farklı bir evde kalmıştır hemde yalnız başına, istese ailesi her türlü desteği sağlayabilecekken o istememiştir böyle düşünsene. belki şu anda 5000 e yakın kitabı vardır, tiyatrodan pek haz etmese bile gayet sosyal bir adamdır, belki yanyana gelseniz girdiği iki cümle ile seni göt edebilecek entelektüel birikimi haizdir. ama böyle düşünemezsin zira elindeki ayfona bakmaktan beynine oksijen gitmez oldu dimi?
