geceleri uyumayıp sabahları derse uyanamamayı ögretir genelde,sabah 9da olan derslere lanet etme sebebıdır. insanın tek beklentisi vardır oda çılgınlar gibi uyumak.
başlarda para hiç bitmicek gibi görünsede elindeki bütün parayı bi kaç günde bitirip sonrada aç kalmayı ögrenirsin ve makarnalar kaynamaya başlar,üzerine biten tüpte eklenince hassiktirlik durum haline gelmeye hak kazanır,daha sonra paranın hesabını gıdım gıdım yaparız. *
sadece Derse girip çıkan öğrenci için hemen hemen olmayan etkilerdir. Parasızlık falan üniversitenin değil büyümenin etkisidir. insanları tanıdım ben yea diyen de arkadaş delisi olup sonrasında kazığı yiyen saftiriklerin iş ortamından herhangi başka bir ortama da yiyecekleri kazıkların ilkidir sadece.
Üniversite'nin insan hayatına etkilerine ders, arkadaş, para pul harici perspektiften bakarsanız. Üniversite öğrencisisinizdir. istediğiniz herhangi bir aydın, ünlü, münlüyle iletişime geçip istediğiniz etkinliği yapabilirsiniz. Birgün Oktay sinanoğluyla Türkçe, Türklük üstüne konuşurken ertesi gün, Ozan güvenle sinema üzerine tartışabilir geyik yapabilir bir başka gün de PKKlılarla burun buruna gelebilirsiniz, diğer gün de ananız ağlayarak düzenlediğiniz partinin üç-beş de olsa bıraktığı paraları yer, Parti organizatörü mü olsam diye hayaller kurar lakin bir organizasyonda patlayınca uğraşılacak iş olmadığını anlarsınız. Tabi bütün bunları yaparken birton cins insanla, tembel insanla, ben yaptımcı insanla falan tanışırsınız uğraşırsınız ki zaten hiçbirine güvenmediğinizden, değer vermediğinizden yaptıkları ibnelikler içinize oturmaz, umursamazsınız.
Lakin sonrasında herşey bir anda değişir, Cumhurbaşkanı değişir, haliyle rektörler değişir, size iyi kötü bir ton ders dışı faaliyet imkanı veren okulunuz üstü kapalı da olsa baskıcı bir okul haline bürünür, garipleşir, tuhaflaşır, Gençlere Banu Avar'ı getirelim dinlesinler dediğinizde Banu avar'ın okulda söyleşi yapamayacak bir insan olduğunu yasaklı olduğunu görürsünüz. Erdal sarızeybek getirilir Provakasyon niye yapıyorsunuz olur! Hadi siyaset dışı sosyal faaliyetler düzenleyelim dersiniz, Bu sefer de yok alkol, yok bilmem ne diye engellenirsiniz.
Allahtan vakti zamanında hevesini alıp Sinanoğlundan, Cevizoğluna oradan Sarızeybek'e, Arslan bulut'a kadar siyasi, milli meselelerle uğraşılmış, Festivaller, partiler düzenlenmiş, OKulun ortasına dört başı mahmur Rakı masası kurulup yanında bir mangal yapılmadığı kalınmıştır da son yıllardaki PKKlı, AKPli baskılarını sadece yeni öğrencilerin durumu kötü diyerek dikkate alırsınız.
Ü.Ö (üniversiteden önce) : ben insan sarrafıyım. kesinlikle herkesi 1 km öteden bir bakışta tanırım. ne yapmaya çalıştıklarını, amaçlarını vs. hele bi üniversiteye gideyim.. dershane hocalarının söylediği gibi amfilerde oturacağım. çok zevkli bir ortam.. zaten her öğrencinin evi olacaktı.. aile mi dediniz ? özlemem ki ben onları . orada herkes kardeş içinde yaşayacak. aile nedir bilmezsiniz bile..
Ü.S (üniversiteden sonra) : bu nasıl bir hayattı böyle.. koskoca 4 senem nasıl da geçip gitti. hele o 1. sınıfta çektiklerim. insanlar başta ne kadar iyiydi. ilk tanıştığında herkes melek gibiydi. fakat daha sonra maskeleri tek tek düşmeye başladı. ailemi çok özledim her fırsat bulduğumda kuş olup onların yanına uçmak istiyordum. üniversite değiştirme planlarım vardı. Öyle dershane hocalarının dediği gibi tüm öğrencilerin evi yoktu. yurtta kalmıştık. devlet yurdunda.. hocam neden bize 8 kişilik odalardan bahsetmediniz. iyi yanı insan tanıyorsunuz, birbirinizin derdine derman oluyorsunuz. kötü yanı; özel bir hayat kalmıyordu.
ah üniversite yılları.. paramız bitince nasıl da midyeciye koşuyorduk. içinden taş, kum çıksa bile yemek zorundaydık. hem bu kadar özgürlük de neyin nesi.. biri bize dur desinnnnn .. !
sanırdım ki üniversite de herkes yurt sorunlarına duyarlıydı.. fakat bu büyük bir yanılgı. öğrencilerin yarısından çoğu gelişen durumlardan habersiz bi biçimde yaşayıp gidiyorlardı. Nazım Hikmet Ran'ın da dediği gibi ''koyun gibisin be kardeşim ''
stres, depresyon, sevgi, aşk, tiksinme, saygı, korku .. herşey... ah üniversite yılları ..
insanların ne kadar bencil olduklarını görürsün. paylaşım nedir bilmezler. aslında bilirler ama kendileri de karşılığında bişeyler alıcaksa anca. yavaş yavaş, kimseye güvenmemen gerektiğini öğrenirsin. birine sırtını dayamanın uzun yıllar aldığını, büyük fedakarlıklar gerektirdiğini bilirsin.
sonra birgün hatalarına rağmen sana destek veren, seni düşünen, menfaatsiz birine denk gelirsin. zordur artık güvenmek, engellerden teker teker atlarsınız. ya bir gün o da sırtından vurur seni ya da 'en yakın' ünvanını alır.. bilemezsin. sadece güvenirsin, güvenmek istersin.
(bkz: dertliyim be sözlük)
Düşük bütçeyle geçinmeyi öğrenmektir , paranın kolay kazanılmadığını ama bir o kadar da kolay harcandığını öğrenmektir , hayatında yumurtu kırmamış insanların sulu yemek pilav yapmasını öğrenmesidir , hasta olunduğunuz zamanlarda annenizin değerini anlamaktır , sınav zamanlarında can ciğer arkadaşızın size not vermediğinde gerçek yaşamdaki ''kimse benden başarılı olmasın'' ı anlamaktır , yeri geldiğinde tek başına yaşamayı öğrenmektir kilometrelerce uzaklıktaki aileni dakika dakika özlemektir...
aileden ayrı olup olmadığınıza göre değişen etkilerdir. aile yanında okunanın liseden pek farkı yoktur. asıl uzaktaysanız güçlü bir çentik atar hayatınıza. şöyle ki:
aileden ayrıysanız eğer;
kendi ayaklarının üzerinde durmanın,
parasızlığın ,
kendine bakabilmenin ,
sorunlarını çözebilmenin,
birlikte yaşadığın insanlarla ilişkilerini ayarlayabilmenin **
nasıl bir şey olduğunu olduğunu öğrenirsiniz.
ahlaki değerlerinizin ne kadar sağlam olduğunu test edersiniz.**
ayrı okuyan bitirince daha bir yetişkin olur. **
kızlarımızda çok farklı etkiler uyandırıyor. ama merak edilecek bir şey yok onlar da üniversiteyi bitirince uyanıyorlar. yalnız bu biraz geç oluyor be azizim.
not: kitap okuyun, çok okuyun. ama kitap okumakla üniversite bitirmeyin arkadaşlar. kendinizi mesleğinizde yetiştirin, geliştirin. o zaman gerçekten herşey güzel olabilir. bu en azından ihtimal. aksi durumda ihtimalin olmadığını da düşünürseniz gayet tutarlı da bir davranış olacaktır. başarılar aybalam.
üniversite'ye gireceğim ve hayatım değişecek diye hayal kuran yurdum gençlerinin, hayatlarını etkileyen üniversite hayatıdır. belki hayatını değiştirir ama vize ve final zamanları da burnundan getirir. özgür düşünce falan yalan bi kere. türkiyedeki üniversitelerde boşuna hayal kurmasın genç beyinler.
