zor bir durumdur lakin eskiden olduğu kadar hüzünle yaklaşamıyorum mevzuya. siz zor bir bölümü tökezleye tökezleye okurken bir de üstüne uzatmışken bilmem kaç bin sıra ile yerleştiği bölümle ilgili şöyle para vuracam şu karıyı şöyle götürecem tatilden tatile koşacam bu bölümün neyini bitiremedin yauuuv diyen erkekler ve kadınlar, rezil olun. daha da beter olacaksınız. o facebook'ta de-da ayrımına dikkat etmeyen, herkez yazan ortaokul terk arkadaşınız da sizi ezikleyecek.
güzel bir bölümden mezun olup işsiz kalan dostlar ise biraz sabır, hayat ne getirir gerçekten bilinmiyor.
Ortalama bir otoban başına 8 üniversite düşerse bir şehirde ve iş piyasasında bu kadar üniversiteli arzına karşı herhangi bir talep olmayınca yaşanan durumdur.Elde var girişimcilik girişicez artık biseylere.
çok yakında katılacağım kervandır. öğretmen olarak atama bekliyoruz lakin mezun sayısı ile atama oranları tutmayınca özel sektöre yöneliyoruz yahut polis olmaya debeleniyoruz. sisteme küfretmemek elde değil.
günümüzde üniversite okumak vakit ve nakit kaybından başka bir şey değildir. ilkokul mezunlarına tavsiyem endüstri meslek lisesine gitsinler iş güç öğrensinler. elektrik elektronik otomasyon bilişim grafik harita kadastro bilmem ne bin tane bölüm var. lise sona gelince stajınızı yaparsınız. devam etme imkanınız varsa devam edin staj yaptığınız yerde. askerliğinizi yapana kadar ezilin az paraya çalışın önemli değil. gelince ipleri elinize alırsınız kendi işinizin patronu olursunuz. yok unv. okuyacağım derseniz yaşınız 25 26 olacak ve kpss peşinde koşacaksınız. bir sürü masraf, aile baskısı ve stres yanınıza kar kalacak. bunun askerliği evlenmesi barklanması ıvır zıvırı var daha. o zaman da yaşınız olacak 30.
senin gider kalas kaçan hep dikine bak koca adam olamamışsın bi sikime sap.
(bkz: ne oldu sabaha kadar mal gibi ezberlediğin şeyler kaç para ediyormuş gerçek hayatta)
ama olsun üniversiteli işsiz yani aptalın akıllısı.
Ben değilim,birden farklı sektörde iyi bi maaşla çalışma imkanım var üstelik..o donanıma sahibim..gayet de güzel bi isim var şuan..heryere sikko sikko liseden hallice üniversite açıp,önüne gelene diploma veren,ayni zamanda istihdam sağlayamayan devlet suçlu değil,o mezun enayi öyle mi..yerim öyle tesbiti,zeka abideleri sizi
her yere mobilya dükkanı açar gibi üniversite açıp bununla övünen bazı devlet adamları o okullardan çıkanlara iş veremediği müddetçe bunun önüne asla geçemeyeceğiz... medeniyet her ile üniversite açıp işsiz bir nesil yetiştirmek ise şayet bizden daha medenisi yoktur ... hani derler ya türkiye dünyanın meslek lisesidir diye bu durum onu gözler önüne seriyor ne yazık ki...
ülke genelinde var olan en önemli sorun.
bölüm seçerken artık ben ne istiyorum değil de nerede daha çok para var, ne okursam aç kalmam ile hareket ediyoruz.
mezun olduktan sonra staj yaptığım şirkette insan kaynakları için 6 aylığına personele ihtiyacı olduğu için iletişime geçtiler benimle. kurumsal şirket, iş hayatına başlamak için daha iyisini bulamam diye düşündüm. işkur işbaşı teşvik programını koydular önüme, ne olduğunu anlayamayan kabul ettim. onlar da tam anlamıyla ne olduğunu bilmiyordu çünkü. tek bildikleri ilk 6 ay beni çalıştıracaklar ve herhangi bir ücret ödemeyeceklerdi. kabul etmeme şansım yoktu. kabul ettim, başladım insan kaynakları departmanına. ilk ay 923tl aldım, dördüncü ay maaşımı 1500tl'ye tamamladır. altıncı aydan sonra da sgk'lı olarak çalışmaya başlayınca 1.500tl+agi aldım. geçen bu süreçte lise mezunu bile olmayan benden üst pozisyondaki uzmana dil bilgisi anlattım. özne çoğul olursa, yüklem tekil olmalı ki anlatım bozukluğu olmasın vs. vs. vs. çay getirdim, fotokopi çektim. onlar şirketin parasıyla yemeğe giderlerken ben departmanda nöbetçi kaldım. yaşadığım şeyin mobing olduğunu üniversite okurken öğrenmiştim ama elden ne gelir ki ? kurulsal şirket sık dişini diye diye tam tamına 14 ayı yemek aralarında çalışarak, ay sonu partilerinde yemek kartı ücreti yükleyerek geçirdim. 1 gün bile kaytarmadım, kaytarmayı kendime yakıştırmadım. yapmadım, yapmak istemedim.
pişman mıyım ? hayır pişman değilim. kazandığım her kuruşun hakkını fazlasıyla verdim.
sonuç mu ? küçülme nedeniyle beni göndermeye karar verdiler, beni ilk başta işkur'dan işe aldıkları için tazminatımı ödemek istemediler. yılmadım, direndim ve o tazminatı aldım.
bugüne geldiğimizdeyse, 2 aydır iş arıyorum.
bu 14 ay bana öğretti ki; çok çalışan değil, çok göt yalayan iyi çalışan oluyor.
beni 15-16 yıl boyunca okutmaya çalışan aileme karşı mahcup duruma düşürecek en önemli şey budur. belki kendi emeğimin heba olmasını sineye çekebilirim ama ailemin emeklerini boşa çıkarmak insanı derinden sarsar.
