kayda alınmayacak anne babadır. bizim okulda kayıtların yapıldığı odaya sadece öğrenci adayları alınırdı. he tabi kapıda kuyruk olup beklemeleri var.
çocuğuyla gurur duymak isteyen anne baba olabilir. üniversite eğitimi ele ayağa düştü artık ama yine de bazı ailelerdeki üniversite mezunu kişi sayısı bir elin parmağını geçmiyor.
kendi ailem okumanın şeyini çıkarıyor o mevzular apayrı.
çok şükür ki sahip olmadığım anne babadır. hakkında hiç bir şey bilmediğim istanbula kayda tek başıma geldim. her işi tek başıma hallettim. çok güzel günlerdi. yaşamalı herkes.
en büyük haklarıdır. çoğumuz ana baba değiliz ki bilelim o hissi. sen o kadar sene bak, yetiştir, emek ver, para harca ve karşılığında evladının bir baltaya sap olabilme ihtimalini görmek iste. gayet normaldir. gurur kaynağıdır. kendi babamdan örnek vermek istiyorum, eğer böyle davrandıkları takdirde bir sıkıntı yoktur. kampüste bir kafeye oturdu, git kaydını yaptır gel dedi. sonra otele geri döndük ve arabanın anahtarını uzatıp; git biraz gez kafana neresi uyuyorsa orada oturursun dedi. iyi ki gelmişler. siz siz olun öyle ergen tripleriyle ben hallederim ben yaparım deyip, ailenizin uğraşlarını, emeklerini görmelerine engel olmayın.
gelmelerinde bir sakınca göremediğim ebeveynler. ayrıca ailesinden utanan dingilleri de ifşa etmiştir. ulan bırak gelsinler, senin heyecanına ortak olsunlar. ondan sonra zaten gelmezler. ''kendi başının çaresine baksın at yarrağı'' derler. en azından benim babam bana böyle demişti. evet at yarrağı da dahil. *