marmara gsf deki kedilerdir. bizle beraber derse girip fırçalarımızı koklarlar. yıllardır burda olanlar iyice entelektüel, kültürlü ve sanattan anlar hale gelmiş diye duydum hocalardan... öyle ki sevdiği bir müzikte ritme uygun bir şekilde kuyruğunu sallıyormuş birisi. * ama yine okulumuzdaki bir köpek tarafından öldürülmüş. keşke görebilseydik o kediciği. ayrıca tavuklarımız da vardır, kedilerle bakışırlar. ama onlar hep bahçedeler.
Özellikle edebiyatın önünde çok vardır. Bir gün yanımdaki kediyi beslemek için biri yanaştı sevgi dolu
-haydi al bakalım
Kedi başını ıyy dercesine çevirdi ve o an bomba patladı.
-ulan "it" yesene görgüsüz.
Sessizce oradan uzaklaştım. Zira az sonra ayı olmayacağım ne malumdu?
(bkz: Hacettepe) (bkz: beytepe)
Profesör edasıyla merdivenden inmeleri hiç insanları takmayan" belki bana vuracak"diye kaçmayan yabanilikten uzak tamamen insan canlısı tombalak hayvancıklar ama bazen siradan kalkmamalari beni deli ediyor.
