içinde bulunduğum savaş. hayatlar hemen hemen hep aynı. daha okul bitmeden başlayan gelmesi istenilmeyen gelmesinden korkulan gelecek. artık büyüme döneminin bitmesi, yaşlanmaya başlamak ve bunu her adımda hissetmek. arsız bir hayatın içinde savruluyoruz ve hep savaşımız kendimizle artık. ruhsal savaşlar, artan fobiler, takıntılar, kimlik arayışı,facebook ta geçen bir ömür...
neyse öyleyken böyle işte. ne denilebilir,ne yapılabilir bilinmez ama şimdiki liselileri görünce şükretmek gerek.doyumsuz bir gençlikle yaşanacak bir gelecek bizi bekliyor ne de olsa.
(bkz: türk gençliğinin kimlik arayışı)
ilk önce kendi kimlik çatışmasının en güçlü safhalarını yaşar. yok solcu oliym, ülkücü oliym, metal dinliyim, azcık eylem yapim, çimlerde amuda kalkiym gibi gayet normal ve olağan davranışlar sergiler. sonra ufak ufak dünyası küçülür ve o da (büyük ihtimal) herkes gibi bir insan olmaya yavaş yavaş başlar. bir süre sonra sudan çıkmış balık gibi idealist bir biçimde işine sarılır. yıllar yılları kovalar. ve artık o da yerli yersiz seksi bırakmış, evlenip çocuk yapmış onların geleceği için kendini adamış bir insan olarak ekran karşısında göbek büyütür.
çok karamsarım çünkü şu an mortal love dinliyorum.
ama işin bir boyutu da, böyle bir yaşamı değil de daha güzelini sürebilmesi. kaldı ki bu kesinlikle kendi ellerindedir.
benim inandığım ise, kişi çocukluk hayallerinden ne kadar taviz verirse o kadar sıradan bir hayat yaşamaya mahkumdur. hele üniversitede olgun olmak için kasım kasım kasılanlar yok mu? onlara öyle acıyorum ki. biliyorum, onlar da bana acıyor. ama ben hayallerimi gerçekleştirirsem eğer, onlara acımak için bile zaman bulamayabilirim...
kendi savaşına başlaması için geçmesi gereken birsürü engele sahip olan kişidir. öğrencilik hayatını karartmak için hükümetin seferber olduğu kişidir. kişinin yaşamında ki en güzel zamanlardır bu savaşımlar.
"bizim neslimiz büyük depresyon'u ya da büyük savaş'ı yaşamadı. bizim savaşımız ruhsal bir savaş. bizim depresyonumuz kendi hayatlarımız...
biz televizyon izleyerek, milyonerler, sinema tanrıları, rock yıldızları olacağımıza inanarak büyüdük, ama olmayacağız. şimdi bunu anlamaya başlıyoruz...
biz kadınlar tarafından büyütülmüş bir nesiliz bu yüzden onlara ihtiyacımız olduğuna inanıyoruz"...
