zor ama düşündüğün zaman bazen şükredilesi bir durum. çünkü bilmiyoruz ki şu kısacak hayatta onlarla daha ne kadar birlikte olabileceğiz fakat itiraf etmeliyim özerklikte cezbedici.
en başta güle oynaya dönülür. sonra bir hafta geçer iki hafta geçer.. ve bunun her zamanki gibi olmadığını artık gideceğin günün bir türlü gelmediğini anlarsın. sonra öğrenci evindeki eşyaların evde yerini almaya başlar. öğrenci evinde her birinin bir anısı olan boş şarap şişelerini çöpe atmaması, eski sevgilinin aldığı eskimiş tişörtü toz bezi yapmaması için tembihlersin anneyi.. botlarımı boya ama parlatma dersin babaya..eskiden hoplayıp zıpladığın şarkıların sözlerine dikkat eder ve hüzünlenirsin..sözlüğe içinde bulunduğun psikolojik durumla ilgili başlıklar açar entryler girersin..
