"Emperyalizmin devrimci tutsakları teslim alma saldırısına karşı başlatılan büyük direnişte, Ümraniye Hapishanesinde ölüm orucunu başladı. 19 Aralık katliamını yaşadı. Tereddütsüz devam etti direnişine. Direnişinin ilerleyen günlerinde tahliye edildiğinde ölüm orucunu Küçükarmutlu'da sürdürdü ve büyük bir kararlılık ve iradeyle sürdürdüğü ölüm orucunda şehit düştü.
Apoların, Hasanların, idillerin, Berdanların açtığı yoldan gitmekten onur duyuyorum. Bizler şehitliklerimizle ölümü de kollektifleştiriyoruz.
Böyle diyordu direnişini sürdürürken.
Ümüş Şahingöz, 1969 yılında Yozgat'a bağlı Şefaatli ilçesinin Halaçlı köyünde doğdu. Lise yıllarında devrimcilere sempati duymaya başladı. 1992de örgütlü bir devrimci oldu. Devrimciliğiyle birlikte yeni bir insan oldu, halk ve vatan sevgisini öğrendi.
Ben örgütlendikten sonra, bütün insanları sevmek gerektiğini öğrendim. Bu örgütün bana kazandırdığı en büyük şey sevgiyi öğretmek oldu. Yani düzende kafamı bozan, her hangi bir şeye kızdığım bir insanı çok kolay kaldırıp atarken, burada hiç bir insanın kaldırılıp atılamayacağını, herkese harcanan emeği, yüzyüze tanımadan halkım dediğimiz insanları sevmeyi ve neden onlar için savaştığımızı öğrendim."
Ona, ölüm yürüyüşünde 330 gün hücre hücre erirken direnme iradesini, kendini halkı için feda etme bilincini ve gücünü veren işte buydu.
Örgütlü olduktan sonra, önce köyünde, Yozgatta mücadele etti. Ardından değişik yerlerde görevler üstlendi. Artık onun için aslolan mücadeleydi. Bu düzen değişmeliydi. Bu düzeni değiştirmek gerekti. Bu da devrimcilikti. Ankarada, Malatyada, Bursada, nerede ihtiyaç olursa, orada görev aldı. işçiye de, memura da, öğrenciye de gitti. Devrimi anlattı. Zulme karşı mücadele öğretti, örgütledi.
1997 Martında gözaltına alınarak tutuklandı. Önce Kocaeli, sonra Sağmalcılar ve en son Ümraniye hapishanesine konuldu.
iktidarın F Tipi hapishaneler saldırısı gündeme geldiğinde, ölüm orucu gönüllülerinden biri oydu.
Alnına bir ölüm orucu direnişçisi olarak kızıl bandını kuşandığı andan itibaren 330 gün boyunca açlığa, zulme, katliamlara, işkencelere direndi. 330 gün boyunca, rüşvetleri, düzenle uzlaşmayı elinin tersiyle itti. Onun için yalnız direniş, yalnız zafer vardı.
Devlet Ümüş Şahingözü tahliye ederek onun direnişini kıracağını düşündü. Haydi git, hayatını yaşa dedi, kapitalizmin yoz ahlakını önüne koyarak.
Ümüşümüzün cevabı tereddütsüzdü. Söz vermişti, söz tutulacaktı. Ambulansla getirdiler onu Armutludaki direniş evine.
Ümüş Şahingöz, ölüm orucunu sürdürdüğü Armutluda 14 Eylülde şehit düştü."
