cem karaca ne güzel söylüyor: ümit gönlümün ekmeği, umar ha umar umar. insan, hayatının en derin bataklığında olsa bile hep ümit ediyor bir şeylerden; zira insanı diri tutan, hayata ve geleceğe bağlayan, her seyden vazgeçmemeye ve mücadele etmeye iten en önemli duygu ve içten içe her şeyin gelecekte daha güzel olacağına olan inançtır.
peki ya böyle değilse, ya her şey gelecekte su an olduğundan cok daha beter olacaksa ve bataklığa dogru gidiyorsak?
ya umut ettiğimiz seyler yalnızca iskenceyi uzatıyorsa ve bize kötülük ediyorsa???
