Pandora'nın kutusu açılıp, Zeus'un içinde sakladığı bütün kötülükler dünyaya saçıldığı zaman, orada son bir kötülük kaldığından kimsenin haberi olmamıştı: Ümit!
O zamandan beri, yanlışlıkla kutuyu ve içindeki ümidi iyi şans olarak yorumladık. Fakat Zeus'un arzusunun, insanların kendilerini işkenceye teslim etmeleri olduğunu unuttuk. Ümit kötülüklerin en kötüsüdür çünkü işkenceyi uzatır.
--spoiler--
içinde '...ümit vermek istemem...' olan bir konuşma, ümit verilmek istenmeyen kişi için çaresizliğin üç kelimelik özetidir. çünkü konu bu cümlelere varacak kadar ilerlemişse çocuk yeterince ümitlenmiş, hatta bundan cesaret almış ve konuyu bir şekilde açmıştır. sonrasında bu cümle gelir ve yer yarılmaz.
Ümit diye bir şey yok! Hiç olmadı da.
insan sadece insan teslim olmayı istemedi hiçbir şeye hepsi bu.
Olacağı varsa olurdu her neyse.
Beklememeyi öğrenmeliydi, ümit denen saçmalıkla rahatlayamazdı anca kendini yıpratırdı.
insan işte bunu anlamadı, anlamak istemedi.
