beşinci sınıftayken ilkokul öğretmenim olmuştu. müzminleşen ülser özellikle stresli olduğunuz durumlarda sizi yakalayıp mide kanamasıyla sonuçlanabiliyor ve ameliyat şart haline gelebiliyor bazen. Sanırsam o yıllarda laparaskopik (kapalı) ameliyat imkanı da yoktu.
Günümüzde ilaç sektöründe yaşanan gelişmeler sayesinde bu hususta cerrahi müdahaleye duyulan ihtiyaç azaldı.
Ayrıca ülser ameliyatı her durumda ciddi bir operasyon. Bağırsak delinmesi nedeniyle ameliyat olmaktan falan daha ağır bir durum yani. Kapalı bile yapılsa mide içini açıp yaralı bölgeyi temizleyip hassas bir işlemle yeniden dikiyorlarmış. Ayrıca ülsere neden olan bakterilerin vücuda dağılıp ileriki yıllarda başka hastalıkları tetikleyebilmesi başta olmak üzere birtakım başka sorunların önünü açabiliyormuş.
Ayrıca bir de bitkisel tedavi yollarına bakın derim ben. kudret narı bunlardan en bilineni olsa da kara meşe ağacı yapraklarının * suda kaynatılıp günde 2-3 kez içildiğinde ameliyatlık aşamaya gelmiş mide ve on iki parmak bağırsağı yaralarını birkaç hafta gibi bir sürede çok rahat fark edilir şekilde kapattığını duymuştum deneyen bir iki kişiden.
Ki doktorlar dedeme de sindirim şikayetlerinin hayatını zorlaştırması nedeniyle ameliyat önermişler; ki yıl 1960'ların sonları, bugünkü tıp teknolojisinin yarısı bile ortada yok. Ameliyatta açıp bakmışlar ki bir şey yok. Kapatmaya karar vermişler; biri de demiş ki "bir safra kesesine bakın." Bir de bakıp görmüşler ki safra kesesi taştan kurumuş, gitmiş. Ki safra kesesi alındıktan sonra şikayetleri minimuma inmiş, ne yese hazmeder hale gelmiş.
