dağ gibi imanı yumruk kadar bir kalbe sığdırma işidir ülkücülük. günümüz ülkücülerinin ekserisi yumruk kadar kalbe tesbih, sivri burun ayakkabı, dragonlu gömlek, her kelimenin ardında küfür, her gecenin yarısında alkol, her pantolonun arkasında bıçak sığdırmaktadır.
işkencenin her türlüsüne maruz kaldığı halde vatanını, milletini özünden çok sevip bunu şiar edinmiş kişidir. (bkz: mustafa pehlivanoğlu) (bkz: tersi necdet adalı)
bilinçli bir ülkücüyse vatanı milleti için canını dişine takıp çalışan, devlete karşı maddi ve manevi sorumluluklarını tam manasıyla yerine getiren ve evlatlarını sormluluk sahibi bireyler olarak yetiştire bilen vatan severlerdir.
günümüzde mafya özentiliğinden öte değildir. elde tesbih ayakta sivri burunla sağa sola küfür edip dünyayı kurtardığını sanmaktır. (bkz: polat alemdar reyiz)
kapitalist bir ülkede emekçi sınıfların iktidar mücadelesi yükseldiğinde, egemen zengin sınıfın emekçilere ve onların mücadele örgütlerine saldırması için beslediği ve finanse ettiği, siyasi literatürde adı basbayağı faşizm olan akımdır.
ülkemizde kendini "ülkücü" olarak tanımlayan akımın da özü aslında budur. Bu çevrenin 1980 öncesi ülkemizdeki faaliyetlerine bakıldığında, yukarıda yazılı işlevi harfiyen yerine getirdiği görülecektir.
elbette faşistiz diyemezler, faşist adını kullanmazlar. hiç bir ülkede faşist örgütler, adlarında "faşist"i kullanmazlar zaten. ama bırakın da kullanmasınlar, insanlık suçudur değil mi sözlük?
