tabi kesinlikle öyle müzik yapamıyor ülkücüler. komünistler hep böyledir, kendilerini her konuda üstün sayarlar. tek üstün oldukları konu sosyal ahlaklarıdır tabi kendi aralarında.
bir kıyaslama yapmak gerekirse solcuların çok daha iyi müzik yaptığı bir gerçektir. bunun sebebi ise sağ görüşteki insanlarımızın yıllarca müziğe ve özellikle saza karşı olan negatif bakış açısıdır.
siyasi görüşlerine göre müzik dinleyen insanların düşüncesidir. müzik dinlerken siyasi görüşünü bir kenara bırakan insan, kulağına hoş gelen her tür müziğin güzel olabileceğinin farkına varabilir.
bir zamanlar emrah dinçer diye bir şarkıcı vardı. ahmet kaya taklidi yapardı. ama milliyetçi ayaklarıyla dolaşırdı ortada. durmadan da ahmet kaya ya çakardı. işim gereği kendisiyle röportaj yapmaya evine gittim. evin her köşesinde ahmet kaya fotoğrafları vardı. asla canlı söylemezdi çünkü sesi iğrençti. hem playback yapardı. sonra silindi gitti.
müzik yapmak basit bir iş değildir.sanatsal bir beceridir.hele de kaliteli bir müzikse söz konusu olan bu sanatsal yeteneğe sahip müzisyenin aynı zamanda entellektüel düzeyide haliyle yüksek olacaktır.
işte bu seviyedeki bir müzisyenin sol düşünceden başka bir siyasi görüşü benimsemesi eşyanın tabiatına aykrıdır.nitekim gerçek sanatçıların tamamına yakını hep sol görüşlü kimseler olmuşlardır.
kalifiye müzisyenlerin hepsi sol görüşlü olunca ortaya çıkan siyasi müziklerin hep sol içerikli olmasıda doğal olarak kaçınılmazdır.
milliyetçi muhafazakar kesimin bu kadar üretken olamamasının sebebi tamamiyle kültür meselesidir.
popüler kültür malzemesi olanlar yanında halk ozanlarının da yeteri kadar araştırılması gerekir. başlıktan anladığım kadarıyla ozanlar bir kenara itilmiş yok sayılmıştır. video paylaşım sitelerinde çok sayıda ozana ulaşmak mümkündür.
bir kavram kargaşası var gibi. sadece müzik değil diğer sanat dallarınıda icra etmek için geniş bir ufkunuzun olması lazım. tabularınızı yıkmadan sanatın hiç bir dalında başarılı olamazsınız, sanat tabu kaldırmaz, sınırlar içerisinde yaptığınız hiç bir şey sanat olmaz.
iki tane ozanı karşılaştıralım mesela( ki birinin ozan olduğunu sadece kendi güruhu söylüyor).
aşık mahsuni şerif ve(bu iki isim aslında yanyana yazılamayacak kadar farklıdır, mahsuni bir dünyadır) ozan arif.
mahsuninin şiirlerinde, türkülerinde halkın yaşadığı her şeyi görebilirsiniz, açlık, darbe, sefalet, zenginlik, sevda, gurbet, mapusluk... oysa ozan arife bakın zurnasında üç delik var basıp basıp duruyor. tüm şiirleri, besteleri ; bölündük, delindik, vatan, bayrak, ihanet.. gibi konulara ithaf edilmiştir, bu adamın yazdığı ilkokul kıvamlı şiirlerin hiç birinde toplumsallıktan zerre bulamazsınız.
sonuç olarak müzik yapmak için iyi bir ruha ve tabusuz bir yüreğe ihtiyacınız var. maaleseftir ki ülkücülerde bu yoktur. o sebebptendir ki ahmet kayamızı taklit etmekten öteye gidemiyorlar.
kılıç, silah seslerinin genlerine yerleşmesiyle birlikte, müziğe bağlı olan genler ağır bir travma geçirmişlerdir. bu travmaya bağlı olarak ortaya çıkan bir yeteneksizliktir.
