bu şekilde bi alay tavrını normal hayatta görsek ; 'bütün ülkücüler ve ocakları götünüze girsin. sktiğimin dangalakları' diye tepki veririz. lakin sözlük ortamında böyle şeyler söylenmiyor.
işçinin patronun arkasından,
soytarının kralın arkasından,
fahişenin gavatının arkasından,
adam olmayanın adamın arkasından, yapabileceği daha akıllıca espriler kesinlikle vardır, bu kalitesizliğin nedeni eziklik olabilir ancak, birinin arkasından konuşurken basılma telaşı içinde olan riyakar sürüsü.
mevzu durumunda ocakta çay içenlerin seni yalnız bırakmayacağını bilmeyen, hiyerarşi ve ocak kültürü gereği başkan oradaysa çıkarken durumu belirtip selam vermeden çıkılmayacağını bilmeyen; kısaca ocak ile uzaktan yakından alakası olmayan bir yazarın; ironi adına başlık sıçmasıdır.
+ hadi, ben artık kalkayım hatice hanım.
- az daha otursaydın gı. bekleyenin mi var evde?
+ yok, ülkücüleri ocakta bıraktım.
- amaan, senin büyük kıza söylersin, kısar altını.
bu tip başlık açanların çoğu nedense ağzından salyalar akarak "hav hav faşist hav hav ırkçı" muhabbetindeler. bir çoğu da insani yardım konularında bile siyasi slogan atacak kadar namussuz, şerefsiz ve onursuz. hani namussuz öğretir ahlakı muhabbeti vardır ya, uludağ sözlükte çok karşılaşırız biz bu durumla.
bu iktidar şakşakcısı kürtçü kekolar, kültürel hiçbir bilgisi olmadan siyaset sıçar durur. yahu ülkücülerle dalga geçince ne oluyor ben bunu anlamıyorum. adamların da bir düşünceleri, bir davaları var. ama sadece kendi düşüncesine saygı duyulmasını isteyen armutlar böyle durumlardan rahatsız olurlar. bu insanların çoğu türk düşmanı, çakma siyasetçilerdir.
ayrıca beni güldüren bir durum var. yazarların anasına avradına küfür eden terbiyelileri de gördük biz. vay be, kendi kendilerini fasülyeden sayıyor ahlaklı armutlar. gülmekten sıçasım geldi.
