ülkü ocağı milliyetçidir, ama sözde... alperen ocağı ise aşırı cemaatçidir; ortadoğudaki araplara orta asya'daki kırgızdan daha yakındır. ikisinin prensibi de bana uygun değil.
ülkü ocakları çelişkilerle dolu bir fikriyat ve çoğunlukla fikirsiz kuru kalabalıklar yığınıdır, davası ilahi kelimetullah nizamı alem olup şeriat gelmesini istemez, nihal atsız ziya Gökalp gibi isimlerle necip fazılı arvasiyi ve hepsini birden sever, inönüye sabah akşam sövüp diğerine övgüler yağdırır, ocakta bile esrar cigara alkol idda kuponu karıkız muaabbetleri yapılır ve bu fiiller işlenir ve çoğu kişi namaz bile kılmaz (bu satırları üzülerek yazdım ama bu bir gerçek).
alperen ocakları ise topyekün islami görüştedir en ufak oranı kabul etmez, ehli sünnet kaidelerine sıkı sıkıya bağlıdır, nadirende olsa beş vakit namazında olmayan biri dahi ocakta namaz kılmak zorundadır, lider teşkilat değil kardeşlik hukuku işler, milliyetçilik anlayışı ise tamamen islama rabıtalıdır.
inşallah birgün ehli sünnet dairesinde bu vatan, islam alemi ve tüm dünyada öz muhammedi islamın hükmetmesi için birleşir ve türkün islam ülküsünü gerçekleştirirler.
Ayrım yapma gereği duymuyorum. Bir ülkücü olarak, temelini Mustafa Kemal'in her zaman övgüyle söz ettiği Türk Ocaklarından alan bu kurumların günümüzde şeklen Mustafa Kemal'in görüşlerine bağlı, ancak pratikte bu yoldan tamamen uzaklaşmış olduklarını üzülerek izlemekteyim. En azından milliyetçi ideolojiye sahip olduğunu savunan yeni neslin Mustafa Kemal'i hiç mi hiç anlayamadığını düşünüyorum. Tabii ki bu durum sadece milliyetçi gençlik için geçerli olan bir gözlem değil, genel olarak gençliğimizin içinde bulunduğu durumu da kapsayan bir gözlem niteliğindedir. sürçü lisan etti isek affola.
