Sanırım 80 li yılların sonuydu.staj için gittiğim fabrikada grev vardı. Dışardan destek gerekiyordu. Ülkücü bir çalışan vardı.o ülkü ocaklarından destek istiyecekti bende bizimkilerden.çok geçmeden bizimkiler greve dahil oldu.ülkü ocaklarından gelen giden yoktu.
-nerede oğlum sizinkiler?
-gelirler abi biraz sabır...
Nihayet geldiler...
Ama sopalarla.fabrika sahibi grevi dağıtmaları için bunlara para vermiş.
Çocuk mu?
Şimdi çok sıkı bir komünist.
Ne kadar Ülkücü düşmanı boş şahsiyet var ise konuya damlamış.Adamlar resmen nefretini kusuyorlar.Bu Ülkücülere nefret kusanların pkkya nefret kusmaması da hiç tesadüf değil.
türkçülük, milliyetçilik ve atatürkçülük ile ilgili tüm kavramları reddedip, içerideki insanına ırkçı, dışarıdaki insanına ümmetçi davranabilen bir garip hareket.
allahtan gençler arasında eskisi gibi yaygınlığı kalmadı ülkücülük işlerinin.
Eskisi gibi kalmamış harekettir.
Nerede Türkeş vaktindeki hareket, nerede şimdiki fosil zihniyetli bir hareket...
Galip Erdemler, Erol Güngörler, Muharrem Şemsekler, yağlı urgana gidenler yok. Şimdi birilerine yaranmak için bitirilen, tüketilen değerler ve içi boşalmış isimler var.
